Lagarfljót (rzeka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lagarfljót
Ilustracja
Lagarfljót w dolinie Fljótsdalur
Kontynent

Europa

Państwo

 Islandia

Długość 140[1] km
Powierzchnia zlewni

2 900[2] km²

Średni przepływ

130[2] m³/s (u ujścia do zatoki Héraðsflói)

Źródło
Miejsce lodowiec Vatnajökull
Współrzędne

64°43′22″N 15°29′50″W/64,722778 -15,497222

Ujście
Recypient zatoka Héraðsflói (Ocean Atlantycki)
Wysokość

0

Współrzędne

65°39′36″N 14°15′36″W/65,660000 -14,260000

Położenie na mapie Islandii
Mapa konturowa Islandii, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Lagarfljót (isl. "spokojna rzeka") – rzeka na Islandii, we wschodniej części wyspy, o długości 140 km. Szósta rzeka Islandii pod względem długości, a ósma pod względem powierzchni dorzecza[2].

Rzeka bierze swój początek z lodowca Vatnajökull. W górnym biegu nosi nazwę Jökulsá í Fljótsdal (isl. „rzeka lodowcowa w dolinie Fljótsdalur"). W środkowym biegu uchodzi do rozciągającego się w dolinie Fljótsdalur na długości 38 km jeziora Lagarfljót. W jego wodach, podobnie jak w Loch Ness, ma pływać potwór zwany Lagarfljótsormurinn[3]. Na północnym krańcu jeziora znajduje się miasto Egilsstaðir, największy ośrodek miejski Regionu Wschodniego. Po drugiej stronie jeziora położona jest mniejsza miejscowość Fellabær. Oba brzegi łączy mierzący 300 m most [3]. Rzeka płynie dalej na północ i wpada do Oceanu Arktycznego do zatoki Héraðsflói, kilka kilometrów na wschód od ujścia rzeki Jökulsá á Dal. Kilkanaście kilometrów przed ujściem znajduje się wodospad Lagarfoss.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Statistical Yearbook of Iceland 2015. Hagstofa Íslands, 2015. [dostęp 2017-12-03]. (ang.).
  2. a b c Ísland í tölum. lmi.is, 2014. [dostęp 2017-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-01)]. (isl.).
  3. a b River Lagarfljot. nat.is. [dostęp 2017-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-04)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paul Harding: Islandia - przewodnik Pascala. Bielsko Biała: Pascal, 2004.