Lasomroczek

Lasomroczek
	Vespadelus
	Troughton, 1943
	; Przedstawiciel rodzaju – lasomroczek mały (V. vulturnus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	mroczkokształtne
Nadrodzina	Vespertilionoidea
Rodzina	mroczkowate
Podrodzina	mroczki
Plemię	mroczaki
Rodzaj	lasomroczek
	Typ nomenklatoryczny
	Scotophilus pumilus J.E. Gray, 1841
Synonimy
	Vespadelus Iredale & Troughton, 1934; Registrellus Troughton, 1943; Vespadellus: Tate, 1942; Nycterikaupius Menu, 1987;
	Vespadelus Iredale & Troughton, 1934; Registrellus Troughton, 1943; Vespadellus: Tate, 1942; Nycterikaupius Menu, 1987;
Gatunki
	9 gatunków – zobacz opis w tekście
	9 gatunków – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lasomroczek^[5] (Vespadelus) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii (włącznie z Tasmanią)^[6]^[7]^[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 32,1–52,3 mm, długość ogona 24,4–42,1 mm, długość ucha 8,3–13,2 mm, długość przedramienia 23,5–38,6 mm; masa ciała 2,3–10 g^[7]^[9].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1943 roku australijski zoolog Ellis Le Geyt Troughton w publikacji swojego autorstwa dotyczącej ssaków Australii^[1]. Na gatunek typowy Troughton wyznaczył (oznaczenie monotypowe) lasomroczka dziuplowego (V. pumilus).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Vespadelus (Vespadellus): łac. vesper, vesperis ‘wieczór’^[10]; gr. αδηλος adēlos ‘ukryty, niewidoczny’, od negatywnego przedrostka α- a-; δηλος dēlos ‘widoczny’^[11].
Registrellus: łac. rex, regis „król”, od regere ‘rządzić’; rodzaj Pipistrellus Kaup, 1829 (karlik)^[12]^[1]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Pipistrellus regulus O. Thomas, 1906.
Nycterikaupius: gr. νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’; Johann Jakob Kaup (1803–1873), niemiecki paleontolog i przyrodnik^[4]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Scotophilus pumilus J.E. Gray, 1841.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki^[13]^[9]^[6]^[5]:

Vespadelus douglasorum (Kitchener, 1976) – lasomroczek żółtowargi
Vespadelus caurinus (O. Thomas, 1914) – lasomroczek jaskiniowy
Vespadelus finlaysoni (Kitchener, B. Jones & Caputi, 1987) – lasomroczek skalisty
Vespadelus troughtoni (Kitchener, B. Jones & Caputi, 1987) – lasomroczek leśny
Vespadelus baverstocki (Kitchener, B. Jones & Caputi, 1987) – lasomroczek australijski
Vespadelus pumilus (J.E. Gray, 1841) – lasomroczek dziuplowy
Vespadelus vulturnus (O. Thomas, 1914) – lasomroczek mały
Vespadelus darlingtoni (G.M. Allen, 1933) – lasomroczek duży
Vespadelus regulus (O. Thomas, 1906) – lasomroczek królewski

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Nomen nudum.
↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Vespadelus Troughton, 1943.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d E. Troughton: Furred animals of Australia. Sydney: Angus and Robertson, 1943, s. 349. (ang.).
↑ T. Iredale & E. Troughton. A check-list of the mammals recorded from Australia. „The Australian Museum Memoir”. 6, s. 95, 1934. (ang.).
↑ G.H.H. Tate. Review of the vespertilionine bats: with special attention to genera and species of the Archbold collections. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 80, s. 278 (przypis), 1924. (ang.).
↑ ^a ^b H. Menu. Morphotypes dentaires actuels et fossiles des chiroptères vespertilioninés. 2ème partie: implications systématiques et phylogéniques. „Palaeovertebrata”. 17 (3), s. 108, 1987. (fr.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 125. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 222. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ ^a ^b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 791–795. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Vespadelus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-28]. (ang.).
↑ ^a ^b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 533. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 280.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 7.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 218.
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-18]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).

[2] Nomen nudum.

[4] Niepoprawna późniejsza pisownia Vespadelus Troughton, 1943.

[Troughton-1] E. Troughton: Furred animals of Australia. Sydney: Angus and Robertson, 1943, s. 349. (ang.).

[Iredale&Troughton-3] T. Iredale & E. Troughton. A check-list of the mammals recorded from Australia. „The Australian Museum Memoir”. 6, s. 95, 1934. (ang.).

[tate-5] G.H.H. Tate. Review of the vespertilionine bats: with special attention to genera and species of the Archbold collections. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 80, s. 278 (przypis), 1924. (ang.).

[menu-6] H. Menu. Morphotypes dentaires actuels et fossiles des chiroptères vespertilioninés. 2ème partie: implications systématiques et phylogéniques. „Palaeovertebrata”. 17 (3), s. 108, 1987. (fr.).

[Cichocki&inni-7] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 125. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-8] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 222. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Moratelli&inni-9] R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 791–795. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

[Wilson&Reeder-10] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Vespadelus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-28]. (ang.).

[amw-11] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 533. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=320_280]-12] Jaeger 1959 ↓, s. 280.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=47_7]-13] Jaeger 1959 ↓, s. 7.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=258_218]-14] Jaeger 1959 ↓, s. 218.

[mdd-15] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-18]. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[b]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]