Laudyszki
55°42′08″N 26°56′51″E/55,702222 26,947500| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°42′08″N 26°56′51″E/55,702222 26,947500
| |
Laudyszki – dawny folwark[1][2]. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Mieżany.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów w gminie Brasław, w powiecie nowoaleksandrowskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[3].
W latach 1921–1939 folwark leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim[4][5] (od 1926 w województwie wileńskim[6]), w powiecie brasławskim, w gminie Brasław[7].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 6 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny[5]. W 1931 folwark liczył 9 mieszkańców[1].
Folwark należał do parafii rzymskokatolickiej w Brasławiu. W 1933 podlegał pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Brasławiu[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 4.
- ↑ Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 26, Słup 44, Warszawa 1932
- ↑ folwark Laudyszki, folwark na mapie (powiat brasławski, województwo wileńskie) [online], www.radzima.net [dostęp 2023-12-21].
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 3.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 872.