Laugerie-Haute

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laugerie-Haute

Laugerie-Haute – rozległy nawis skalny, znajdujący się w pobliżu Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil we francuskim departamencie Dordogne. Górnopaleolityczne stanowisko archeologiczne[1][2]. Od 1927 roku posiada status monument historique, w kategorii classé (zabytek o znaczeniu krajowym)[3].

Pierwsze prace na stanowisku, pod kierownictwem É. Larteta i Henry’ego Christy’ego, zostały przeprowadzone w 1863 roku[4]. W trakcie wykopalisk pod nawisem odsłonięte zostały bogate sekwencje stratygraficzne, zawierające poziomy graweckie, oryniackie, solutrejskie i magdaleńskie[2]. Znaleziska zawierają przykłady sztuki prehistorycznej, m.in. wykonaną z kości słoniowej figurkę kobiety (tzw. Wenus) i ryty na kościach[5].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia Historyczna Świata. T. 1. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999, s. 495. ISBN 83-85909-48-6.
  2. a b Barbara Ann Kipfer: Encyclopedic Dictionary of Archaeology. New York: Kluwer Academic/Plenum Publishers, 2000, s. 302. ISBN 0-306-46158-7.
  3. Gisement préhistorique de Laugerie-Haute. [w:] base Mérimée [on-line]. ministère français de la Culture. [dostęp 2020-05-11]. (fr.).
  4. Richard Barber: The Companion Guide to Gascony and the Dordogne. Woodbridge: Companion Guides, 1999, s. 182. ISBN 1-900639-27-0.
  5. A Dictionary of Archaeology. edited by Ian Shaw and Robert Jameson. Malden: Blackwell Publishing, 1999, s. 354. ISBN 0-631-17423-0.