Przejdź do zawartości

Lehel (wódz węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Inicjał z Kroniki Ilustrowanej z przedstawieniem legendy o rogu Lehela
Róg Lehela

Lehel (węg. Lél; zm. 955) – wódz węgierski. Prawdopodobnie syn wodza Taksonya oraz prawnuk wodza Arpada.

W bitwie nad rzeką Lech w 955 armia madziarska pod wodzą Lehela, Bulcsú i Súra poniosła druzgocącą klęskę w starciu z armią państwa wschodniofrankijskiego. Wraz z Bulcsú wpadł w ręce Henryka Iksięcia Bawarii i na jego rozkaz został powieszony.

Po Lehelu pozostał jego róg, obecnie przechowywany w Muzeum Jaskim w Jászberény jako węgierski skarb narodowy[1].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dénes Lengyel: Korona i miecz : opowieści z dziejów Węgier. Warszawa: "Nasza Księgarnia", 1990. ISBN 83-1009-398-5.
  • György Györffy: Święty Stefan I. Król Węgier i jego dzieło. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2005. ISBN 978-83-7399-098-2.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]