Lelek rdzawoszyi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lelek rdzawoszyi
Caprimulgus ruficollis[1]
Temminck, 1820
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

lelkowe

Rodzina

lelkowate

Podrodzina

lelki

Rodzaj

Caprimulgus

Gatunek

lelek rdzawoszyi

Podgatunki
  • C. r. ruficollis Temminck, 1820
  • C. r. desertorum Erlanger, 1899
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania
Pomarańczowy – obszar lęgowy C. r. ruficollis
Jasnopomarańczowy – obszar lęgowy C. r. desertorum
Niebieski – obszar zimowania

Lelek rdzawoszyi[3] (Caprimulgus ruficollis) – gatunek ptaka z rodziny lelkowatych (Caprimulgidae). Ma maskujące ubarwienie z rdzawą szyją i białą plamką na gardle. Osiąga długość 30–32 cm.

Jaja

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono dwa podgatunki C. ruficollis[4][5]:

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje lelka rdzawoszyjego za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened) od 2022 roku; wcześniej od 19994 był uznawany za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern), a od 1988 roku miał on status gatunku bliskiego zagrożenia (NT – Near Threatened). Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Caprimulgus ruficollis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Caprimulgus ruficollis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Caprimulginae Vigors, 1825 - lelki (wersja: 2020-04-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-02].
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Frogmouths, Oilbird, potoos, nightjars. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-02]. (ang.).
  5. Red-necked Nightjar (Caprimulgus ruficollis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-13)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paul Sterry, Andy Clements, Andrew Cleave, Peter Goodfellow: Ptaki Europy: przewodnik. Warszawa: Świat Książki, 2007. ISBN 978-83-247-0818-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]