Leon Bratkowski
Leon Bratkowski herbu Świnka (ur. 1739, zm. 5 stycznia 1820 we Lwowie) – c. k. radca gubernialny i członek Stanów Galicyjskich, rotmistrz wojsk saskich.
Urodził się w 1739 roku w rodzinie, która wzięła swe nazwisko od Bratkowa w województwie sieradzkim, jednego pochodzenia z Czackimi[1]. Był synem Michała, cześnika kaliskiego i Teresy Węgierskiej herbu Wieniawa. Wychował się na dworze saskim w Dreźnie pod opieką swego stryja Ludwika, szambelana dworu saskiego, jako paź księcia Ksawerego, brata Elektora. Zaczął potem karierę w wojsku saskim, gdzie dosłużył się stopnia rotmistrza. Gdy stosunki polsko-saskie oziębły, wrócił do Polski i osiadł na Rusi Czerwonej, gdzie był właścicielem Skwarzawy w Złoczowskim[2][3].
Był członkiem Stanów Galicyjskich i c. k. radcą gubernialnym w 1785 roku[4]. Legitymował się w Wydziale Stanów w 1786 roku wraz z bratem Józefem, miecznikiem koronnym galicyjskim[5].
Poślubił Różę Małachowską, herbu Gryf, córkę Łukasza pułkownika królewskiego i Teresy Glinojeckiej herbu Prus II, z którą pozostawił dwie córki: Antoninę, dziedziczkę Skwarzawy, zamężną od 1802 roku za Ignacym Mrozowickim herbu Prus III, starościcem stęgwilskim, członkiem Stanów Galicyjskich, dziedzicem m.in.: Tarzymiechów i Podemszczyzny[6][7] i Franciszkę, zamężną za Juliuszem Duniewiczem herbu Doliwa odm., dziedzicem Leśniewic[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1 1904 s. 381-382.
- ↑ Adam Boniecki, Herbarz Polski, t. 2, 1899, s. 112-113.
- ↑ a b Bohdan Hipolit Jaxa Małachowski, Kronika Jaxów Małachowskich herbu Gryf, Kraków 1928 [dostęp 2021-01-04].
- ↑ Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1, Warszawa 1904, s. 381-382.
- ↑ Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, Lwów 1857, s. 28
- ↑ Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. X1 1914 s. 331.
- ↑ Bogdan Mardofel, Hipolit Estko (1800–1857) i fabryka cukru w Tarzymiechach, [w:] Studia z Historii Społeczno-gospodarczej, t. 7, 2010, s. 295.