Leon Iwanowski

Leon Iwanowski
	generał brygady
Data urodzenia	26 czerwca 1869
Data i miejsce śmierci	23 marca 1934 ; Warszawa
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Naczelny Sąd Wojskowy
Stanowiska	prokurator
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Leon Iwanowski (ur. 26 czerwca 1869 na Grodzieńszczyźnie, zm. 23 marca 1934 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum filologiczne w Petersburgu i Wydział Matematyki Petersburskiego Uniwersytetu Państwowego. Następnie ukończył Wileńską Szkołę Junkrów Piechoty, skończył też Wydział Prawa w Aleksandrowskiej Akademii Wojskowej. Początkowo służył w 4 rezerwowym kadrowym batalionie piechoty. W armii carskiej zajmował m.in. stanowiska pomocnika prokuratora sądu wojskowego Syberyjskiego, a następnie Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W późniejszym okresie piastował m.in. stanowisko sędziego w tych Okręgach Wojskowych. Brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej i I wojnie światowej. W 1918 roku wstąpił do I Korpusu Polskiego.

28 lutego 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała podporucznika. 1 marca 1919 roku został mianowany prokuratorem Naczelnego Sądu Wojskowego w Warszawie^[1]. Rozkazem 1443 z 8 kwietnia 1919 został mianowany przewodniczącym Komisji Kwalifikacyjnej Korpusu Sądowego Wojska Polskiego^[2].

Z dniem 31 marca 1924 roku, jako generał brygady rezerwy został przeniesiony w stan spoczynku. Na emeryturze mieszkał przy ulicy Kredytowej 8 m. 9 w Warszawie^[3]^[4]^[5]. Żonaty z Weroniką z domu Lebiediewa. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw.B15-2-3)^[6].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

podporucznik - 1890,
porucznik - 1893,
sztabskapitan - 1899,
kapitan - 1901,
podpułkownik - 1905,
pułkownik - 1909,
generał major - 1917.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Świętego Stanisława 2 klasy – 1908^[7]
Order Świętej Anny 2 klasy – 1913^[7]
Order Świętego Włodzimierza 3 klasy – 24 kwietnia 1915^[7]
Order Świętego Włodzimierza 4 klasy – 15 lutego 1915^[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 30 z 18 marca 1919 roku, poz. 948, 951.
↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych, 1919, R. 2, nr 44, s. 1069.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 25 lipca 1924 roku, s. 402, tu jako datę przeniesienia w stan spoczynku podano 31 maja 1924 roku.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 lipca 1925 roku, s. 353, sprostowano datę przeniesienia w stan spoczynku z „31 maja” na „31 marca” 1924 roku.
↑ Stawecki 1994 ↓, s. 142, autor jako datę przeniesienia w stan spoczynku podał „30 stycznia 1920 roku”.
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2021-05-13].
↑ ^a ^b ^c ^d Alexey Likhotvorik: Ивановский Лев Константинович. Armia rosyjska w wielkiej wojnie, 2017. [dostęp 2018-06-28]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.

[1] Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 30 z 18 marca 1919 roku, poz. 948, 951.

[2] Dziennik Rozkazów Wojskowych, 1919, R. 2, nr 44, s. 1069.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_70_z_25_lipca_1924_roku,_s._402,_tu_jako_datę_przeniesienia_w_stan_spoczynku_podano_31_maja_1924_roku-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 25 lipca 1924 roku, s. 402, tu jako datę przeniesienia w stan spoczynku podano 31 maja 1924 roku.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_69_z_1_lipca_1925_roku,_s._353,_sprostowano_datę_przeniesienia_w_stan_spoczynku_z_„31_maja”_na_„31_marca”_1924_roku-4] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 lipca 1925 roku, s. 353, sprostowano datę przeniesienia w stan spoczynku z „31 maja” na „31 marca” 1924 roku.

[CITEREFStawecki1994142,_autor_jako_datę_przeniesienia_w_stan_spoczynku_podał_„30_stycznia_1920_roku”-5] Stawecki 1994 ↓, s. 142, autor jako datę przeniesienia w stan spoczynku podał „30 stycznia 1920 roku”.

[6] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2021-05-13].

[p3-7] Alexey Likhotvorik: Ивановский Лев Константинович. Armia rosyjska w wielkiej wojnie, 2017. [dostęp 2018-06-28]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]