Przejdź do zawartości

Leonard Łukaszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonard Łukaszewski
Ilustracja
Leonard Łukaszewski (przed 1906)
Data i miejsce urodzenia

1842
Stary Wiśnicz

Data i miejsce śmierci

18 marca 1911
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

sędzia

Narodowość

polska

Odznaczenia
Kawaler Orderu Leopolda (Austria)

Leonard Łukaszewski (ur. 1842 w Starym Wiśniczu, zm. 18 marca 1911 we Krakowie) – polski sędzia, radca dworu, powstaniec styczniowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1842. Brał udział w powstaniu styczniowym 1863. W połowie lat 60. XIX w okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby sądowniczej. Był praktykantem w Krakowie, adiunktem w Brzesku, w 1874 został zastępcą prokuratora państwa w Tarnowie, wkrótce potem przeniesiony do prokuratorii w Krakowie. W 1885 został c. k. radcą Sądu Krajowego w Krakowie, a w 1890 c. k. radcą Wyższego Sądu Krajowego. W 1898 został mianowany na stanowisko prezydenta Sądu Obwodowego w Rzeszowie w charakterze c. k. radcy dworu. Ponadto został wybrany na czteroletnią kadencję od 4 grudnia 1901 przewodniczącym dla trybunału sądu przysięgłych przy c. k. sądzie obwodowym w Rzeszowie (wiceprzewodniczącym został Wilhelm Seidl)[1]. W 1906 został powołany na stanowisko prezydenta Sądu Krajowego w Krakowie.

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Leopolda.

Zmarł 18 marca 1911 w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera V, rząd wsch.-2)[2].

Grób Leonarda Łukaszewskiego na cmentarzu Rakowickim

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”, s. 9, Nr 256 z 7 listopada 1901. 
  2. Spis osób pochowanych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. sowa.website.pl. [dostęp 2016-03-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]