Leonard Zarębski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonard Zarębski
Skowronek
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1897
Kłodawa

Data i miejsce śmierci

8 maja 1966
Kłodawa

Przebieg służby
Lata służby

1917–1921

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Polska Organizacja Wojskowa

Jednostki

1. kompania 2 Pułk Piechoty Legionów

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Późniejsza praca

rolnik

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Odznaka pamiątkowa Polskiej Organizacji Wojskowej

Leonard Zarębski ps. „Skowronek“ (ur. 11 lipca 1897 w Kłodawie, zm. 8 maja 1966 tamże) – polski rolnik i wojskowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Walentego i Wiktorii. Wiosną 1917 roku wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, a w 1918 zgłosił się do służby w Wojsku Polskim[1]. Został przydzielony do 1. kompanii 2 Pułku Piechoty Legionów, w lutym 1919 roku ukończył 6-tygodniowy kurs telefoniczny i został przydzielony do służby w plutonie telefonicznym[1]. Brał czynny udział w wojnie polsko-bolszewickiej[1]. 4 maja 1919 roku awansowany do stopnia starszego legionisty, a 9 października tego samego roku został mianowany kapralem[1]. Został zdemobilizowany 13 sierpnia 1921 roku[1].

Mieszkał przy ul. Poznańskiej w Kłodawie, gdzie wraz z żoną Kazimierą prowadził gospodarstwo rolne[1]. Miał troje dzieci[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Ryszard Jałoszyński (red.), Kłodawianie w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1921, Konin: Towarzystwo Samorządowe, 2020, s. 33-34, ISBN 978-83-929187-3-8.