Leonid Błat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonid Dawydowicz Błat
Леонид Давыдович Блат
starszyna starszyna
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1923
Piotrogród

Data śmierci

14 kwietnia 2012

Przebieg służby
Lata służby

1941–1947

Formacja

Wojska NKWD

Jednostki

1 Dywizja Piechoty Wojsk NKWD

Stanowiska

dowódca plutonu łączności

Późniejsza praca

inżynier

Odznaczenia
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Sławy I klasy Order Sławy II klasy Order Sławy III klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk

Leonid Dawydowicz Błat (ros. Леонид Давыдович Блат, ur. 2 lipca 1923 w Piotrogrodzie, zm. 11 kwietnia 2012 w Petersburgu) – radziecki żołnierz, uczestnik wojny z Niemcami.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w żydowskiej rodzinie robotniczej. Skończył 8 klas, pracował w fabryce, w lipcu 1941 ochotniczo zgłosił się na front, od sierpnia brał udział w działaniach bojowych na przedpolach Leningradu, walczył w składzie 1 Dywizji Strzeleckiej Wojsk NKWD ZSRR Zarządu Ochrony Tyłów Wojennych Frontu Leningradzkiego, przemianowanej w sierpniu 1942 na 46 Dywizję Piechoty w składzie Front Leningradzkiego, później Frontu Karelskiego i 2 Białoruskiego. Uczestniczył w obronie Leningradu i przerwaniu blokady Leningradu jako dowódca plutonu łączności, 20 września 1941 został ranny. Jesienią 1944 brał udział w zajmowaniu przez Armię Czerwoną Tartu i Parnu, następnie walczył w Prusach Wschodnich i w Polsce, 14-15 stycznia 1945 uczestniczył w walkach o Ciechanów, później Gdańsk, Meklemburgię i Rugię. W 1947 w stopniu starszyny został zdemobilizowany, w 1949 skończył 10 klas w Leningradzie, później pracował jako inżynier w fabryce.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]