Leonid Wul

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonid Wul
Леонид Давидович Вуль
dyrektor milicji dyrektor milicji
Data i miejsce urodzenia

1899
Czerkasy

Data i miejsce śmierci

28 lipca 1938
Kommunarka

Przebieg służby
Formacja

Czeka
NKWD

Główne wojny i bitwy

wielki terror

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy

Leonid Dawidowicz Wul (ros. Леонид Давидович Вуль, ur. 1899 w Czerkasach, zm. 28 lipca 1938 w Kommunarce) – funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych, dyrektor milicji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1916 pracował w cukrowni, w październiku 1917 wstąpił do SDPRR(b), od 1919 czekista, śledczy, sekretarz i przewodniczący powiatowej Czeki w Białej Cerkwi. Od 1920 śledczy i pełnomocnik moskiewskiej Czeki ds. walki z bandytyzmem, w latach 1922-1923 szef Wydziału do Walki z Bandytyzmem Moskiewskiej Czeki, w latach 1924-1925 szef Wydziału do Walki z Bandytyzmem Oddziału Operacyjnego Zarządu Administracyjno-Organizacyjnego OGPU ZSRR. Od 1926 szef wydziału Zarządu Ekonomicznego OGPU ZSRR, naczelnik grupy uderzeniowej ds. walki z bandytyzmem Oddziału Operacyjnego OGPU ZSRR, w latach 1930-1933 szef moskiewskiej policji sądowej, od 1932 zastępca szefa wydziału operacyjnego Zarządu Milicji Robotniczo-Chłopskiej (URKM) obwodu moskiewskiego, p.o. szefa URKM Moskwy, od 1933 szef URKM Pełnomocnego Przedstawicielstwa OGPU/Zarządu NKWD Moskwy, od 1936 dyrektor milicji, od maja do lipca 1937 szef URKM Zarządu NKWD i pomocnik szefa Zarządu NKWD obwodu saratowskiego.

17 lipca 1937 aresztowany, 28 lipca 1938 skazany przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR "za przynależność do kontrrewolucyjnej organizacji terrorystycznej" na karę śmierci i rozstrzelany. W grudniu 1955 pośmiertnie zrehabilitowany.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]