Leopold Targler
.jpg) Leopold Targler (przed 1929) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
fechtmistrz |
| Narodowość |
austriacka |
Leopold Targler (ur. 1865, zm. 1945) – austriacki fechtmistrz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Został dyplomowanym fechtmistrzem i zajmował się nauczaniem fechtunku. W okresie Austro-Węgier był fechtmistrzem w austriackiej Akademii w Wiener-Neustadt[1], a także pierwszym w historii fechtmistrzem w sekcji szermierki Wiedeńskiego Klubu Sportowego (Wiener Sportclub-Fechtsektion), założonego w 1886[2], ponadto był fechtmistrzem w klubie szermierczym Friesen w Wiedniu (Fechtklub Friesen)[3]. Pełnił stanowisko prezydenta Akademii Fechtunku w Wiedniu (Akademie der Fechtkunst, Wien)[4].
27 maja 1922 na akademii szermierczej we Lwowie poznał poruczników Kazimierza Laskowskiego i Leona Berskiego, instruktorów szermierki z Centralnej Szkoły Wojskowej Gimnastyki i Sportów w Poznaniu, działającej w ramach Wojska Polskiego[5]. Wkrótce potem został zaangażowany do pracy w CSWGIS, gdzie od lipca 1922 był kierownikiem nauczania szermierki, a poza wykładami na ogólnym rocznym Oficerskim Kursie Wychowania Fizycznego prowadził także osobny, specjalny roczny Kurs Szermierczy[6][7][8][9]. Jak sam przyznał po latach, zastał „pole działania wymagające gruntowne rekonstrukcji”[10]. Od czasu podjęcia przez niego pracy w CWSzGiS szermierka szermierka w armii weszła na wyższy poziom, stanowiąc przy tym czynnik wychowawczy[7]. Targler wyszkolił kadrę szkoły, a jej absolwenci (oficerowie i podoficerowie) i zarazem jego wychowankowie przenieśli wzory i zasady nauczania do jednostek wojskowych i klubów[7].
Równocześnie był zatrudniony jako nauczyciel szermierki na Uniwersytecie Poznańskim[11]. W CSWGiS pracował do 30 sierpnia 1925, po czym został uroczyście pożegnany opuścił Polskę i powrócił do Wiednia[12][13]. Wówczas w tygodniku sportowym „Stadjon” ukazał się jego pożegnalny artykuł[10].
Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Gersthofer Friedhof w Wiedniu. Jego żoną była Elisabeth, pierwsza dyplomowana fechtmistrzyni Austrii, która specjalizowała się we florecie[14] (1893-1959).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Aleksy Chmiel. "Szermierka w Polsce 1918–1945", Maciej Łuczak, Poznań 2016 (recenzja). „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna”. Nr 16/1, s. 153, 2017.
- ↑ Wiener Fechtgeschichte des 19. und 20. Jahrhunderts. fuw-fechten.at. [dostęp 2018-11-12]. (niem.).
- ↑ Center for Historical Fencing. historicalfencingcenter.org. [dostęp 2018-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-12)]. (ang.).
- ↑ Geschichte der Akademie der Fechtkunst. fechtmeister.org. [dostęp 2018-11-12]. (niem.).
- ↑ Pawełek. CWSzGiS 1929 ↓, s. 30, 41.
- ↑ kapitan Baran. Centr. Wojskowa Szkoła Gimnastyki i Sportu w Poznaniu. „Żołnierz Wielkopolski”. Nr 25, s. 6, 21 października 1922.
- ↑ a b c Praca Fechmistrza Targlera. „Stadjon”. Nr 30, s. 16, 24 lipca 1924.
- ↑ Pawełek. CWSzGiS 1929 ↓, s. 10, 12, 13, 16, 20, 24, 30.
- ↑ Aleksy Chmiel. "Szermierka w Polsce 1918–1945", Maciej Łuczak, Poznań 2016 (recenzja). „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna”. Nr 16/1, s. 150, 151, 2017.
- ↑ a b Leopold Targler. Moje pożegnanie z Polską. „Stadjon”. Nr 35, s. 12, 26 sierpnia 1925.
- ↑ Uniwersytet Poznański. Skład osobowy. Rok akademicki 1924/25. Poznań: 1925, s. 51.
- ↑ Ogłoszenie. „Ilustrowana Republika-Nowa Panorama”, s. 9, 13 września 1925.
- ↑ Pawełek. CWSzGiS 1929 ↓, s. 30.
- ↑ Fechtunek. „Sport”. Nr 2, s. 7, 15 stycznia 1913.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alojzy Pawełek: Centralna Wojskowa Szkoła Gimnastyki i Sportów w Poznaniu 1921-1929. Poznań: Główna Księgarnia Wojskowa, 1929.