Leszek Snopkowski
| Pełne imię i nazwisko |
Leszek Franciszek Snopkowski | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||
| Data i miejsce śmierci |
1 stycznia 2015 | ||||||||
| Wzrost |
173 cm | ||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Odznaczenia | |||||||||
 
| |||||||||
Leszek Franciszek Snopkowski (ur. 13 stycznia 1928 w Krakowie, zm. 1 stycznia 2015 tamże[1]) – polski piłkarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego ojciec był szewcem. On sam w 1952 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1951-1954 pracował w Wojewódzkim Urządzie Bezpieczeństwa Publicznego jako kwatermistrz.
W latach 1944-1961 występował w Wiśle Kraków. Od 1946 w pierwszej drużynie. W 1949 i 1950 wywalczył z klubem mistrzostwo Polski. W latach 1953-1961 kapitan zespołu. Po zakończeniu kariery działacz klubowy. Zasiadał w Radzie Seniorów klubu TS Wisła. W 2012 otrzymał status "Wiślackiej Legendy", a jego koszulka zawisła pod dachem stadionu im. Henryka Reymana[2].
W Wiśle Kraków rozegrał 210 oficjalnych spotkań.
Po zakończeniu kariery powrócił do pracy w milicji obywatelskiej. Zajmował się tam głównie przestępczością gospodarczą. W 1972 roku został naczelnikiem wydziału. Działał także w zarządzie klubu. Był również delegowany do zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej. Do przejścia na emeryturę w stopniu pułkownika był funkcjonariuszem milicji[3].
W 2012 otrzymał status "Wiślackiej Legendy".
Pochowana na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. A-XI-zach.-6)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zmarł Leszek Snopkowski [online], 90minut.pl [dostęp 2015-01-03] (pol.).
- ↑ Nie żyje legendarny piłkarz Wisły Kraków [online], sportowefakty.pl [dostęp 2015-01-03] (pol.).
- ↑ Prawdziwy Wiślak – Leszek Snopkowski [online], wisla.krakow.pl [dostęp 2015-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-04] (pol.).
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-16].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017