Let Forever Be

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Let Forever Be
Wykonawca singla
z albumu Surrender
The Chemical Brothers feat. Noel Gallagher
Strona A

The Diamond Sky

Strona B

Studio K

Wydany

2 sierpnia 1999[1]

Nagrywany

1999

Gatunek

big beat
rock awangardowy

Długość

3:56 (album)
3:40 (radio/singiel)

Wydawnictwo

Freestyle Dust
Virgin
Astralwerks

Producent

The Chemical Brothers

Format

CD
winyl 12”
kaseta

Autor

Tom Rowlands
Ed Simons
Noel Gallagher

Singel po singlu
„Hey Boy Hey Girl”
(1999) 		„Let Forever Be”
(1999) 		„Out of Control”
(1999)

Let Forever Be – utwór angielskiego zespołu big beatowego The Chemical Brothers, który został wydany jako drugi singiel z ich trzeciego albumu Surrender. W nagraniach brał udział wokalista zespołu Oasis, Noel Gallagher, który jest także współautorem piosenki[2].

Podobieństwo do utworu Beatlesów[edytuj | edytuj kod]

Powtarzany motyw perkusyjny występujący w kompozycji i efekt łomoczących talerzy jest zbliżony do tego, który pojawił się w piosence zespołu The Beatles – „Tomorrow Never Knows” z roku 1966[3].

„Let Forever Be” na listach[edytuj | edytuj kod]

Utwór Brytyjczyków był czwartym z kolei singlem zestawionym w pierwszej dziesiątce brytyjskiej listy przebojów (dotarł on do 9. miejsca)[4]. Także w Stanach piosenka znalazła uznanie – na Modern Rock Tracks znalazła się na pozycji 29, natomiast na Hot Dance Music/Maxi-Single Sales zatrzymała się na miejscu 18.[5]

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

1. „Let Forever Be” 3:56
2. „The Diamond Sky” sampluje utwór „Surrender”[6] 3:37
3. „Studio K” sampluje utwór „The Sunshine Underground”[6] 5:48
13:21

Teledysk[edytuj | edytuj kod]

Reżyserem wideoklipu jest Michel Gondry, wykorzystując przełomowe efekty wideo, ukazuje w nim koszmary młodej kobiety. Jej postać grana jest przez aktorkę i tancerkę Stephanie Landwehr[7]. Wizualna strona klipu wzorowana była na produkcji Starmarker Raya Daviesa dla Granada TV z roku 1974[8]. Układy choreograficzne zawarte w teledysku oparte są na tych, które pojawiły się w musicalu Dames (1934). Ich autorem był choreograf Busby Berkeley[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Chemical Brothers, The – Let Forever Be. discogs.com. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  2. ↑ Chemical Brothers, The – Let Forever Be. discogs.com. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  3. ↑ The Chemical Brothers: Let Forever Be sounds like The Beatles: Tomorrow Never Knows. soundsjustlike.com. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  4. ↑ Albums and Singles for ‘Let Forever Be’. officialcharts.com. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  5. ↑ Barry A. Jeckell: Billboard Bits: Vandross, Chemical Brothers, Deftones. billboard.com, 2001-07-19. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  6. ↑ a b Lyrics of Let Forever Be. songcoleta.com. [dostęp 2014-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-20)]. (ang.).
  7. ↑ The Work of Director Michel Gondry. IMDb. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  8. ↑ Richard Metzger: ‘Starmaker’: Ray Davies and The Kinks’ postmodern soap opera. dangerousminds.net, 2013-04-28. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  9. ↑ Josh Schneider: WATCH IT, BUDDY: The Chemical Brothers – “Let Forever Be”. extracurriculars.us. [dostęp 2014-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-16)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Let_Forever_Be&oldid=71664585”