Przejdź do zawartości

Lewski Sofia (piłka siatkowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lewski Sofia
Левски Cофия
Ilustracja
Pełna nazwa

Волейболен клуб Левски София

Data założenia

1924

Liga

Superliga

Państwo

 Bułgaria

Hala sportowa

Hala sportowa „Lewski Sofia”

Prezes

Władimir Nikołow (od sezonu 2020/2021)[1]

Trener

Nikołaj Żelazkow

Asystent trenera

Christo Cwetanow[2]

Strona internetowa

Lewski Sofia – bułgarski klub siatkarski z Sofii powstały w 1924 roku. Lewski Sofia jest jednym z najbardziej utytułowanych klubów siatkarskich w Bułgarii. W swojej historii szesnaście razy zdobył mistrzostwo Bułgarii, czternaście razy Puchar Bułgarii i raz Superpuchar Bułgarii. Sześciokrotnie zajął 2. miejsce w Pucharze Zdobywców Pucharów.

Nazwy klubu

[edytuj | edytuj kod]
  • 1944-1946 – PSK Lewski Sofia (bułg. ПСК Левски)
  • 1946-1949 – Lewski Sofia
  • 1949-1957 – Dinamo Sofia (bułg. Динамо)
  • 1957-1969 – Lewski Sofia
  • 1969-1992 – Lewski-Spartak Sofia (bułg. Левски-Спартак)
  • 1992-1993 – Lewski-Si-Dżi-Ej Sofia (bułg. Левски-Си-Джи-Ей)
  • 1993-1995 – Lewski Sofia
  • 1995-2010 – Lewski Sikonko Sofia (bułg. Левски Сиконко)
  • 2010-2013 – Lewski Wolej (bułg. Левски Волей)
  • 2013-2016 – Lewski Booł (bułg. Левски Боол)
  • od 2016 – Lewski Sofia

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1911 roku grupa uczniów gimnazjum męskiego w Sofii, mieszczącego się ówcześnie przy ulicy kniazia Borysa I, podjęła decyzję o założeniu piłkarskiego klubu sportowego. Początkowo nazwali swój projekt „szóstym klubem” (bułg. шестия тим), ponieważ w Sofii istniało wówczas pięć innych klubów piłkarskich: Ljuben Karawełow, Sportkłub, Kłub futboł Matinkata, Sławia oraz Sawata. Wojny bałkańskie przeszkodziły jednak w realizacji projektu. Dopiero wiosną 1914 roku projekt powołania klubu udało się urzeczywistnić. Za namową Borisa Wasilewa klubowi nadano nazwę Lewski na cześć Wasiła Lewskiego – przywódcy walk o wyzwolenie Bułgarii spod panowania Imperium Osmańskiego[3][4].

Siatkarska sekcja w ramach klubu powstała w 1924 roku. Męska drużyna jako Pocztowy Klub Sportowy Lewski (bułg. Пощенски спортен клуб Левски) zadebiutowała w mistrzostwach Bułgarii w 1945 roku i zdobyła tytuł mistrzowski. Rok później zajęła 3. miejsce[5][6].

W latach 1949–1957 klub nosił nazwę Dinamo Sofia[7]. W 1957 roku powrócił do nazwy Lewski. W 1959 roku zdobył drugi tytuł mistrza Bułgarii[5][6].

22 stycznia 1969 roku Lewski połączył się ze Spartakiem, tworząc klub Lewski-Spartak[8]. Pod tą nazwą siatkarski klub występował do 1992 roku. W tym czasie męska drużyna zdobyła trzy tytuły mistrza Bułgarii (1980, 1985, 1992) oraz pięć razy puchar krajowy (1972, 1980, 1983, 1987, 1989). Osiągnęła również liczne sukcesy w europejskich pucharach. W pierwszej edycji Pucharu Europy, która odbyła się w sezonie 1959/1960, Lewski-Spartak doszedł do półfinału. W Pucharze Zdobywców Pucharów sześć razy zajął 2. miejsce (1975, 1979, 1982, 1985, 1987, 1989), a dwa razy 3. miejsce (1973, 1988).

Po zakończeniu współpracy ze Spartakiem w 1993 roku klub powrócił do nazwy Lewski. W 1995 roku sponsorem tytularnym klubu zostało przedsiębiorstwo Sikonko Holding (bułg. Сиконко Холдинг). Zespół Lewski Sikonko zdominował krajowe rozgrywki, zdobywając dziesięć tytułów mistrza Bułgarii (1997, 1999–2006, 2009) oraz siedem razy krajowy puchar (1996, 1997, 2000, 2001, 2003, 2004, 2006). Domowe mecze rozgrywał w hali w stołecznym rejonie Ljulin.

W 2008 roku w mediach pojawiła się informacja, że zarząd zamierza zmienić nazwę klubu, rezygnując z członu „Lewski”, a pozostawiając wyłącznie nazwę „Sikonko”. Zapowiedź ta spotkała się z silnym sprzeciwem ze strony kibiców Lewskiego. Przed początkiem sezonu 2010/2011, aby zapobiec narastającemu kryzysowi, zarząd zdecydował, że drużyna będzie występować pod nazwą Lewski Wolej. Pomimo zmiany nazwy Sikonko pozostało sponsorem generalnym[9][10].

Klub zmagał się z coraz większymi problemami finansowymi. Na początku 2013 roku Inwestbank (bułg. Инвестбанк) ze względu na niespłacenie przez Sikonko Holding kredytu hipotecznego przejął halę sportową w Ljulinie i wystawił ją na sprzedaż[11]. Lewski nie miał własnej hali, stąd musiał korzystać z kilku obiektów, m.in. z hal „Uniwersiada” i „Christo Botew”[5].

Po zakończeniu sezonu 2012/2013 Lewski Wolej zaprzestał swojej działalności i został postawiony w stan likwidacji. We wrześniu 2013 roku zarejestrowany został nowy klub pod nazwą Lewski Booł (lub Lewski Ball). Bułgarski Związek Piłki Siatkowej zezwolił mu na grę w najwyższej klasie rozgrywkowej, pomimo że nie był on prawnym następcą klubu Lewski Wolej, co wzbudziło liczne kontrowersje[12][13][14]. W 2014 roku Lewski Booł zdobył Puchar Bułgarii[15].

Przed początkiem sezonu 2016/2017 klub powrócił do swojej pierwotnej nazwy – Lewski Sofia[16]. 29 stycznia 2021 roku oficjalnie otwarta została klubowa hala Lewskiego[17]. W 2023 roku Lewski po raz pierwszy zdobył superpuchar[18].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Puchar Zdobywców Pucharów:

Mistrzostwa Bułgarii:

  • złoto 1. miejsce (16x): 1945, 1959, 1980, 1985, 1992, 1997, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2009, 2024[19]
  • srebro 2. miejsce (13x): 1958, 1960, 1971, 1978, 1981, 1982, 1983, 1984, 1987, 1988, 1989, 1990, 2007
  • brąz 3. miejsce (18x): 1946, 1957, 1962, 1963, 1965, 1969, 1970, 1975, 1976, 1977, 1979, 1986, 1991, 2010, 2013, 2014, 2021, 2023

Puchar Bułgarii:

  • złoto 1. miejsce (14x): 1972, 1980, 1983, 1987, 1989, 1996, 1997, 2000, 2001, 2003, 2004, 2006, 2012, 2014

Superpuchar Bułgarii:

Kadra zespołu w sezonie 2024/2025[21]

[edytuj | edytuj kod]
Nr Imię i nazwisko Data ur. Wzrost Pozycja
1 Bułgaria Petko Petkow 2008 191 rozgrywający
2 Bułgaria Nikołaj Nikołaew 2007 200 środkowy
3 Bułgaria Dimityr Pejczinow 2008 213 atakujący
5 Bułgaria Swetosław Gocew 1990 205 środkowy
6 Bułgaria Kostadin Kozelow 2005 197 środkowy
7 Bułgaria Konstantin Czipew 2006 182 libero
8 Bułgaria Todor Skrimow 1990 192 przyjmujący
9 Bułgaria Władimir Garkow 2003 198 przyjmujący
10 Bułgaria Stoił Palew 2003 187 rozgrywający
11 Bułgaria Petjo Iwanow 2007 188 przyjmujący
12 Bułgaria Wiktor Żekow (syn Andreja Żekowa) 2005 194 rozgrywający
13 Bułgaria Georgi Sałparow (syn Teodora Sałparowa) 2007 193 przyjmujący
14 Bułgaria Damjan Kolew 2002 176 libero
15 Bułgaria Daniel Tanew 2008 205 przyjmujący
17 Bułgaria Erik Georgiew 2007 200 atakujący
18 Bułgaria Wenisław Antow 2004 196 atakujący
20 Bułgaria Martin Totkow 2008 200 środkowy
22 Słowacja Július Firkaľ 1998 196 przyjmujący
99 Kuba Liván Osoria 1994 201 środkowy

Udział w europejskich pucharach

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Rozgrywki Osiągnięcie
1959/1960 Puchar Europy Mistrzów Klubowych półfinał
1972/1973 Puchar Zdobywców Pucharów 3. miejsce
1974/1975 Puchar Zdobywców Pucharów 2. miejsce
1978/1979 Puchar Zdobywców Pucharów 2. miejsce
1980/1981 Puchar Europy Mistrzów Klubowych 1/8 finału
1981/1982 Puchar Zdobywców Pucharów 2. miejsce
1983/1984 Puchar Zdobywców Pucharów ćwierćfinał
1984/1985 Puchar Zdobywców Pucharów 2. miejsce
1985/1986 Puchar Europy Mistrzów Klubowych 1/8 finału
1986/1987 Puchar Zdobywców Pucharów 2. miejsce
1987/1988 Puchar Zdobywców Pucharów 3. miejsce
1988/1989 Puchar Zdobywców Pucharów 2. miejsce
1989/1990 Puchar Zdobywców Pucharów 1/8 finału
1991/1992 Puchar CEV 1/8 finału
1992/1993 Puchar Europy Mistrzów Klubowych 1/8 finału
1993/1994 Puchar Zdobywców Pucharów 1/8 finału
1994/1995 Puchar CEV II runda
1998/1999 Puchar CEV 1/8 finału
1999/2000 Puchar Europy Mistrzów Klubowych faza grupowa
2000/2001 Liga Mistrzów faza grupowa
2001/2002 Liga Mistrzów faza grupowa
2002/2003 Liga Mistrzów faza grupowa
2003/2004 Liga Mistrzów faza grupowa
2004/2005 Liga Mistrzów faza grupowa
2005/2006 Liga Mistrzów faza grupowa
2006/2007 Liga Mistrzów faza grupowa
2007/2008 Puchar Challenge I runda
2012/2013 Puchar CEV 1/16 finału
Puchar Challenge 1/16 finału
2016/2017 Puchar CEV 1/8 finału
2017/2018 Puchar Challenge 1/16 finału
2018/2019 Puchar Challenge 1/16 finału
2021/2022 Puchar Challenge 1/16 finału
2023/2024 Puchar Challenge ćwierćfinał
2024/2025 Liga Mistrzów
Źródło: [22]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Владо Николов е обмислял създаването на женски волейболен Левски. topsport.bg. (bułg.).
  2. ↑ "Бързата ръка" Христо Цветанов става помощник треньор на Левски. sportal.bg. (bułg.).
  3. ↑ Левски София – История [online], Lewski Sofia [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  4. ↑ Levski – 94 years of joy, pains and hopes [online], Lewski Sofia [dostęp 2009-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2009-04-18] (ang.).
  5. ↑ a b c Волейболен клуб „Левски София“ [online], SK Lewski Sofia [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  6. ↑ a b История на мъжкия волейбол в „Левски” [online], WK Lewski Sofia [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  7. ↑ Левски (София) [online], Български клубове [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  8. ↑ На днешната дата: Левски се обединява със Спартак (София) и става Левски-Спартак [online], Topsport.bg [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  9. ↑ Левски Сиконко смени името си [online], Novsport.com [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  10. ↑ Ново име и нови треньори за волейболния Левски [online], Webcafé [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  11. ↑ Волейболната зала Сиконко е обявена за продан за 3 млн. евро [online], BGvolleyball.com [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  12. ↑ Затриха историята на Левски [online], sportal.bg [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  13. ↑ Волейболната федерация позволила и прикрила смяната на "Левски волей" с нов клуб [online], Дневник [dostęp 2024-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-05] (bułg.).
  14. ↑ Данчо Лазаров: "Левски волей" прекрати дейността си като волейболен клуб [online], Дневник [dostęp 2024-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-01] (bułg.).
  15. ↑ Левски спечели за 17-и път Купата на България, втори във вечната ранглиста [online], BGvolleyball.com [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  16. ↑ Левски започна с 8 играчи и ново име [online], BGvolleyball.com [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  17. ↑ Официално откриха спортна зала "Левски София" [online], sportal.bg [dostęp 2024-01-25] (bułg.).
  18. ↑ Левски с исторически успех на Суперкупата [online], NVL [dostęp 2023-11-06] (bułg.).
  19. ↑ 15 години по-късно! Левски обърна ЦСКА и е шампион. sportal.bg. (bułg.).
  20. ↑ Powtórzyli sukces sprzed roku. Zdobyli pierwsze trofeum w tym sezonie. siatka.org. (pol.).
  21. ↑ Team Roster. bvf-web.dataproject.com. (ang.).
  22. ↑ Team Details – Levski Sofia [online], CEV [dostęp 2024-01-25] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lewski_Sofia_(piłka_siatkowa)&oldid=75069017”