Przejdź do zawartości

Lex superior derogat legi inferiori

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lex superior derogat legi inferiori (łac.: ustawa nadrzędna uchyla ustawy podrzędne) (inaczej: reguła hierarchiczna) — reguła kolizyjna przyjmująca, że norma prawna o wyższej mocy prawnej uchyla (pozbawia mocy obowiązującej, deroguje) normy prawne o niższej mocy prawnej[1].

Przykładowo, jeżeli norma zawarta w rozporządzeniu jest sprzeczna z normą zawartą w ustawie, należy stosować normę zawartą w ustawie. Zasada wyrażona tą paremią pozwala przede wszystkim jednoznacznie rozstrzygnąć wątpliwości jakie pojawiają się w przypadku kolizji norm prawnych, zwłaszcza ustaw i aktów podustawowych (wykonawczych). Gdyby zasada taka nie obowiązywała, akty stanowione przez ustawodawcę mogłyby być łatwo zmienione przez każdego ministra. W hierarchii generalnych aktów prawnych ustawa jest wyżej, ponieważ pochodzi od Sejmu i to ona ma pierwszeństwo, a rozporządzenie może być wydane tylko na podstawie ustawy i regulować tylko kwestie przypisane mu przez ustawę.

Korzystanie z reguły hierarchicznej ma swoje uzasadnienie w samej istocie hierarchicznej budowy systemu prawnego, która nie miałaby sensu, gdyby norma prawna niższego rzędu (niższej rangi/wagi) mogła nie być zgodna z normą wyższego rzędu (wyższej rangi, wagi)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 99.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maciej Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Wydawnictwo CM, Warszawa 2019, ISBN 978-83-66704-82-4.