Przejdź do zawartości

Liściolot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liściolot
Phyllonycteris
Gundlach, 1861[1]
Ilustracja
Głowa przedstawiciela rodzaju – liściolota jamajskiego (P. aphylla) na ilustracji z 1898 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Nadrodzina

Noctilionoidea

Rodzina

liścionosowate

Podrodzina

jęzorniki

Plemię

rękoliście

Rodzaj

liściolot

Typ nomenklatoryczny

Phyllonycteris poeyi Gundlach, 1861

Synonimy
Gatunki

3 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Liściolot[4] (Phyllonycteris) – rodzaj ssaków z podrodziny jęzorników (Glossophaginae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Antylach (Kuba, Jamajka i Haiti)[5][6][7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 72–87 mm, długość ogona 6–18 mm, długość ucha 12–18 mm, długość tylnej stopy 16–20 mm, długość przedramienia 43–51 mm; masa ciała 14–29 g[6][8].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1861 roku niemiecko-kubański przyrodnik Juan Cristóbal Gundlach w artykule poświęconym nowemu rodzajowi nietoperzów opublikowanego na łamach Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin[1]. Gundlach wymienił dwa gatunki – Phyllonycteris poeyi Gundlach, 1861 i Phyllonycteris sezekorni Gundlach, 1861 – z których gatunkiem typowym jest Phyllonycteris poeyi Gundlach, 1861 (liściolot kubański).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Phyllonycteris: gr. φυλλον phullon ‘liść’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[9].
  • Reithronycteris (Rhithronycteris): gr. ρειθρον reithron ‘kanał, koryto’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[10]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Reithronycteris aphylla G.S. Miller, 1898.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[11][8][5][4]:

Opisano również gatunek wymarły znany ze szczątków subfosylnych z obszaru Portoryko[12][13]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Reithronycteris G.S. Miller, 1898.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J.C. Gundlach. Beschriebene Gattung von Flederthieren aus Cuba, Phyllonycteris. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1860, s. 817, 1860. (niem.). 
  2. G.S. Miller. Descriptions of five new Phyllostome Bats. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 50, s. 333, 1898. (ang.). 
  3. D.G. Elliot. The Land and Sea Mammals of Middle America and the West Indies. „Publication. Field Columbian Museum. Zoological series”. 4 (2), s. 687, 1904. (ang.). 
  4. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 101. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 168. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  6. a b S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson (red.) & R.A. Mittermeier (red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 516–517. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
  7. D.E. Wilson (red.) & D.M. Reeder (red.): Genus Phyllonycteris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
  8. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 499. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  9. Palmer 1904 ↓, s. 535.
  10. Palmer 1904 ↓, s. 603.
  11. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-12]. (ang.).
  12. J.S. Zijlstra, Phyllonycteris major Anthony, 1917, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-11-12] (ang.).
  13. H.E. Anthony. Two new fossil bats from Porto Rico. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 37 (19), s. 567, 1917. (ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]