Lică Movilă

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lică Movilă
Pełne imię i nazwisko

Lică Stavarache Movilă

Data i miejsce urodzenia

21 października 1961
Braiła

Wzrost

175 cm

Pozycja

boczny obrońca, środkowy obrońca, defensywny pomocnik, skrzydłowy

Kariera juniorska
Lata Klub
1975–1978 Liceul de Fotbal din Bacău
1978–1982 SC Bacău
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1981–1983 SC Bacău 19 (3)
1983–1988 FC Dinamo Bukareszt 138 (17)
1988–1989 Flacăra Moreni 23 (2)
1989–1990 Universitatea Kluż 19 (1)
1991 Zimbrul Kiszyniów 23 (2)
1991–1992 Hapoel Beer Szewa 6 (1)
W sumie: 228 (26)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1982–1983  Rumunia U-21 6 (0)
1983–1987 Rumunia ol. 5 (1)
1983–1987  Rumunia 14 (1)
W sumie: 25 (2)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Lică Stavarache Movilă (ur. 21 października 1961 w Braile) – rumuński piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika, reprezentant Rumunii w latach 1983–1987.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Grę w piłkę nożną rozpoczął w 1975 roku w Liceul de Fotbal din Bacău, gdzie szkolił się do gry na pozycji ofensywnego pomocnika[1][2]. W 1978 roku przeniósł się do akademii SC Bacău[2][3]. 21 czerwca 1981 – w ostatnim spotkaniu sezonu 1980/81 – zadebiutował w Divizii A w meczu z Argeșem Pitești, przegranym 2:5[4]. W sezonie 1982/83 stał się graczem podstawowego składu. Łącznie zanotował w barwach SC Bacău 19 ligowych występów, w których zdobył 3 gole[4].

Na początku 1983 roku przeniósł się do drużyny mistrza Rumunii FC Dinamo Bukareszt[2][4]. Tam zaczął grywać na pozycji defensywnego pomocnika, skrzydłowego lub obrońcy[1][2]. W sezonie 1982/83 wywalczył ze swoim klubem mistrzostwo kraju[3][4]. 14 września 1983 zaliczył pierwszy występ w europejskich pucharach w spotkaniu z FC Kuusysi (1:0) w Pucharze Europy 1983/84[2][5]. W edycji tej dotarł on ze swoim zespołem do półfinału, w którym Dinamo uległo Liverpool FC (0:1, 1:2)[2][4]. W pierwszym meczu został on w nieprzepisowy sposób uderzony w twarz przez Graeme Sounessa, co spowodowało u niego złamanie żuchwy[2][4]. Movilă został hospitalizowany, a arbiter, który nie widział zdarzenia, nie ukarał Sounessa[2][4]. W krajowych rozgrywkach w sezonie 1983/84 Movilă wywalczył ze swoim zespołem dublet[4][5]. W 1986 roku zdobył drugi w karierze Puchar Rumunii[5][6]. W 1988 roku wystąpił w kolejnym meczu finałowym o Puchar Rumunii, przegranym 1:2 ze Steauą Bukareszt[7][8]. Z powodu nieuznania bramki Gavrila Balinta gracze Steauy opuścili w geście protestu boisko, przez co trofeum nie zostało oficjalnie przyznane[7][8]. Miesiąc później Movilă z powodu niezadowolenia ze współpracy z trenerem Mirceą Lusescu odszedł z klubu[1][3]. Łącznie w latach 1983–1988 rozegrał w barwach Dinama 138 meczów w Divizii A i strzelił 17 goli[4].

Otrzymał propozycję gry w Victorii Bukareszt, jednak ostatecznie został graczem Flacăry Moreni[1][4]. W sezonie 1988/89 zajął z tą drużyną 4. miejsce w tabeli – najwyższe w historii klubu[9]. Po jednym roku opuścił zespół, gdyż trenerowi Ionowi Nunweillerowi nie podało się to, że Movilă nie chciał przeprowadzić się do Moreni z Bukaresztu[1][4]. W sezonie 1989/90 występował on w Universitatei Kluż, prowadzonej początkowo przez jego kolęgę klubowego z Dinama Bukareszt – Cornela Dinu[1][4]. Na początku 1991 roku został zawodnikiem Zimbrula Kiszyniów (Pierwaja Liga ZSRR)[1]. Rozegrał w barwach tego zespołu 23 ligowe spotkania, w których strzelił 2 gole[3]. Po puczu moskiewskim w obawie o własne bezpieczeństwo postanowił wyjechać z kraju[1]. W grudniu 1991 roku podpisał kontrakt z Hapoelem Beer Szewa[1]. 7 stycznia 1992 zadebiutował w Liga Leumit w wygranym 2:1 meczu z Hapoelem Petach Tikwa, w którym zdobył bramkę[10]. Po rozegraniu 6 ligowych spotkań doznał złamania kostki, po którym przeszedł operację i opuścił klub[1]. Podczas usuwania wkrętów w Rumunii lekarz oznajmił mu, że zabieg nie był konieczny i że uniemożliwi mu to dalszą grę[1][4].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

31 sierpnia 1982 zadebiutował w reprezentacji Rumunii U-21 w meczu z Danią, wygranym 2:1[2]. Ogółem w latach 1982–1983 rozegrał w kadrze U-21 6 spotkań. 26 kwietnia 1983 zadebiutował w reprezentacji olimpijskiej w meczu z Holandią (3:0), rozegranym w Râmnicu Vâlcea. Występował w niej w latach 1983–1987 i zanotował 5 spotkań i zdobył 1 bramkę.

1 czerwca 1983 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Rumunii prowadzonej przez Mirceę Lucescu w towarzyskim meczu z Jugosławią (0:1)[4][11]. W spotkaniu tym wszedł on na boisko w 70. minucie, zastępując Gheorghe Mulțescu[11]. 7 września 1983 zdobył jedyną bramkę w drużynie narodowej w towarzyskim meczu przeciwko Polsce w Krakowie (2:2)[4]. Ogółem w latach 1983–1987 Movilă zaliczył w reprezentacji 14 występów i strzelił 1 gola[4][5].

Bramki w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Miejsce Przeciwnik Bramka Rezultat Ranga meczu 
1. 7 września 1983 Stadion Miejski, Kraków  Polska 1:0 2:2 Mecz towarzyski

Statystyki klubowe[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Liga Puchar kraju[12] Puchar ligi Europa Inne Razem
Liga Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
SC Bacău
1980/1981 Divizia A 1 0 0 0 — — — 1 0
1981/1982 6 0 1 0 — — — 7 0
1982/1983 12 3 0 0 — — — 12 3
Ogólnie 19 3 1 0 0 0 0 0 0 0 20 3
FC Dinamo Bukareszt 1982/1983 Divizia A 16 4 4 0 — — — 20 4
1983/1984 19 1 2 1 — 7 1 — 28 3
1984/1985 27 4 4 0 — 4 1 — 35 5
1985/1986 31 4 5 2 — 2 0 — 38 6
1986/1987 27 3 4 0 — 2 0 — 33 3
1987/1988 18 1 4 1 — 1 0 — 23 2
Ogólnie 138 17 23 4 0 0 16 2 0 0 177 23
Flacăra Moreni 1988/1989 Divizia A 23 2 1 0 — — — 24 2
Universitatea Kluż 1989/1990 Divizia A 19 1 0 0 — — — 19 1
Zimbrul Kiszyniów 1991 Pierwaja Liga ZSRR 23 2 1 0 — — — 24 2
Hapoel Beer Szewa 1991/1992 Liga Leumit 6 1 0 0 — — — 6 1
Ogółem w karierze 228 26 26 4 0 0 16 2 0 0 270 32

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

FC Dinamo Bukareszt

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Wychował się w Braile w dzielnicy Chercea, gdzie jego ojciec prowadził warsztat stolarski[2]. Ma dwóch starszych braci[2]. Jest żonaty z Lăcrămioarą Movilą, z którą ma syna Cătălina[1][2]. Po zakończeniu kariery piłkarskiej Movilă przez 12 lat służył w policji[1]. Odszedł na emeryturę w stopniu pułkownika[1]. W sierpniu 2023 roku został w Bukareszcie złapany przez policję na jeździe motorowerem pod wpływem alkoholu[13][14]. Został skazany przez sąd na 1 rok więzienia w zawieszeniu na 2 lata oraz 30 godzin prac społecznych[13][14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n „Am stat ascunși în hotel, ne credeau spioni!”. Interviu spectaculos cu fostul dinamovist Lică Movilă, ultima parte: Boris Elțîn pe tancuri, Hrubele lui Ștefan cel Mare, pokerul din Israel, Lucescu și decizia luată pentru Rednic. prosport.ro. [dostęp 2023-11-16]. (rum.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l „Peste tot în vestiar, și pe jos, și pe pereți, era sânge de la gura mea!”. Prima parte a dezvăluirilor lui Lică Movilă. „L-a chemat Valentin Ceaușescu pe Iovan la el, sus, la oficială, și i-a zis să iasă toți de pe teren, că le aduce el Cupa”. prosport.ro. [dostęp 2023-11-16]. (rum.).
  3. ↑ a b c d Lică Movilă sau “Movilă, Movilă, dă-le o torpilă!”. dinamovistii.ro. [dostęp 2023-11-16]. (rum.).
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Lică Movilă, dinamovistul format la Bacău și fost internațional, a împlinit 62 de ani. monitoruldetrotus.ro. [dostęp 2023-11-16]. (rum.).
  5. ↑ a b c d Lică Movilă și-a adus aminte de singurul gol marcat în cupele europene. „A fost cu Kuusysi Lahti în 1983. Erau subțiri pe vremea aia”. prosport.ro. [dostęp 2023-11-16]. (rum.).
  6. ↑ Romanian Cup - Season 1985/1986. romaniansoccer.ro. [dostęp 2023-11-16]. (rum.).
  7. ↑ a b Cupa Romaniei din 1988 oprită din cauza unui imens scandal!. gsp.ro. [dostęp 2023-11-16]. (rum.).
  8. ↑ a b Ediția din 1988, cea mai controversată finală de Cupă. prosport.ro. [dostęp 2023-11-16]. (rum.).
  9. ↑ Romania 1988/89. rsssf.org. [dostęp 2023-11-16]. (ang.).
  10. ↑ נתוני משחק: הפועל באר-שבע 1-2 הפועל פתח-תקוה. hpt.co.il. [dostęp 2023-11-16]. (hebr.).
  11. ↑ a b Yugoslavia vs Romania international football match report. eu-football.info. [dostęp 2023-11-16]. (ang.).
  12. ↑ Movilă, Movilă/Dă-le o torpilă!. romaniastats.wordpress.com. [dostęp 2023-11-16]. (rum.).
  13. ↑ a b Judecătoria Sectorului 1 Bucureşti: 34039/299/2023. portal.just.ro. [dostęp 2023-11-16]. (rum.).
  14. ↑ a b Lică Movilă, condamnat la închisoare cu suspendare. Ex dinamovist s-a urcat băut pe motocicletă. gsp.ro. [dostęp 2023-11-16]. (rum.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lică_Movilă&oldid=72387888”