Linia benracka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia Benrath (izoglosa maken/machen) oraz linia Speyer (Appel/Apfel) na mapie kontynentalnych dialektów zachodniogermańskich

Linia benracka (niem. Benrather Linie) – izoglosa dzieląca dwie główne grupy dialektów germańskich: dialekty dolno- i wysokoniemieckie; przebiega od Benrath (od 1929 dzielnica Düsseldorfu) do Frankfurtu nad Odrą[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leszek Bednarczuk, Języki indoeuropejskie, Volume 2, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, strona 803.