Lipniki (rejon czortkowski)
.png) Lipniki na austriackiej mapie topograficznej, 1869–1887 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Hromada | |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 48°59′47″N 25°51′32″E/48,996389 25,858889 | |
Lipniki (dawniej Małe i Wielkie Lipniki) – przysiółek (chutor), na miejscu którego powstało osiedle typu miejskiego Zawodśke oraz Cukrownia Czortkowska[1].
Usytuowany na terenie obwodu tarnopolskiego rejonie czortkowskim, w hromadie Zawodśke.
Toponimia[edytuj | edytuj kod]
Historyczna nazwa przysiółka została utworzona semantycznie od określenia geograficznego „lipnik”, co oznacza „las lipowy” lub „mały las lipowy”. A zatem jego nazwa wzięła się od położenia w pobliżu uroczyska Lipnik, nazwanego od tego, że na tym terenie znajduje się duży las zdominowany przez lipy[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Przysiółek założony pod koniec XIX wieku[2].
Przed II wojną światową było 12 tu gospodarstw chłopskich. W przysiółku, na miejscu obecnego szpitala, znajdował się folwark pana Rynczakowskiego, gdzie był dom, zabudowania gospodarcze, ogród, duża pasieka, 10 ha ziemi. Miejscowi chłopi pracowali na tej ziemi za opłatą. Wojna nie dotknęła chutoru, gdyż wojska przechodziły przez jego obszar bez walki. W okresie powojennym przysiółek opuściły trzy rodziny polskie, a z Polski przybyły trzy rodziny imigrantów. Władze oskarżyły i skazały dwóch mieszkańców wsi za pomoc dla UPA. Odsiadywali kary w regionie Magadanu.
W 1950 r. w procesie kolektywizacji przysiółek Lipniki został przyłączony do sąsiedniej wsi Pastusze, która była częścią kołchozu im. Lenina. Ziemia, sprzęt gospodarstwa domowego i bydło zostały skonfiskowane chłopom.
Populacja[edytuj | edytuj kod]
W 1952 r. folwark liczył 27 domów i 121 mieszkańców[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Богдан Мельничук, Мар'ян Федечко: Заводське. W: Тернопільщина. Історія міст і сіл. T. 3: Тернопіль : ТзОВ «Терно-граф», 2014, s. 443. ISBN 978-966-457-246-7. (ukr.)
- ↑ a b Володимир Добрянський, До питання перейменування Заводського на Липники, або Пошуки історичної справедливості // Свобода плюс Тернопільщина, № 26 (7.4.2021), s. 6, (Історія і сьогодення).
- ↑ Віктор Уніят., Мар'ян Федечко: Липники. W: Тернопільщина. Історія міст і сіл. T. 3: Тернопіль : ТзОВ «Терно-граф», 2014, s. 490. ISBN 978-966-457-246-7. (ukr.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lipnik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 275.
- Володимир Добрянський, До питання перейменування Заводського на Липники, або Пошуки історичної справедливості // Свобода, 8.4.2021.
- Володимир Погорецький, Чортківщина. Історико-туристичний путівник, Тернопіль: Астон, 2007, 188 s.: іл., ISBN 978-966-308-206-0