Lubart (imię)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Lubart, Libard, Lifard, Lubart, Lubert, Lupard — 1) imię męskie pochodzenia germańskiego, nadawane na terenie państwa Polskiego od średniowiecza i notowane w formach Lephard, (Libard), (Lifard), (Lipard), Liphard, Liphart, Lubart, Lubart, (Lubert), Lubhard, Lubhart, (Lupard), (Lupert) (<Liuphart). Pierwszy człon wiąże się z germ. leuba, stwniem. liub, stsas. liof, śrwniem. liep, liup, średnio-dolno-niemieckim lēf — "kochany, miły, przyjemny". Człon drugi to germ. hart — "silny, mocny, krzepki, dzielny"[1]. Imię to można rozumieć jako "bardzo kochany"; 2) imię męskie pochodzenia litewskiego. Pierwszy człon wiąże się z lit. liauti — "zakończyć, przestać", liūvis - "przestawanie". Człon drugi to lit. barti — "rugać, gromić, borykać się"[2].
Spis treści
Lubart imieniny obchodzi[edytuj | edytuj kod]
- 18 stycznia, jako wspomnienie św. Leobarda z Marmoutier pod Tours,
- 25 lutego, jako wspomnienie św. Leobarda z Marmoutier[3].
Znane osoby noszące imię Lubart[edytuj | edytuj kod]
Odpowiedniki w innych językach[edytuj | edytuj kod]
- łacina: Leobardus
- język angielski: Leobard
- język francuski: Liébard
- język niemiecki: Liebhard, Leobard, Liebhard
- Język litewski: (imię pochodzenia germańskiego) Leonardas; (imię pochodzenia litewskiego) Liubartas
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
- ↑ K. Kuzavinis, B. Savukynas. Lietuvių vardų kilmės žodynas, Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidykla, 1994, s. 248, 251, ISBN 5-420-01227-8
- ↑ Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 3, Kraków: Wydaw. WAM, 1998, ISBN 83-7097-464-3, OCLC 830206284.
|
||||||||||||||
