Lubart, Libard, Lifard, Lubart, Lubert, Lupard — 1)imię męskie pochodzenia germańskiego, nadawane na terenie państwa Polskiego od średniowiecza i notowane w formach Lephard, (Libard), (Lifard), (Lipard), Liphard, Liphart, Lubart, Lubart, (Lubert), Lubhard, Lubhart, (Lupard), (Lupert) (<Liuphart). Pierwszy człon wiąże się z germ. leuba, stwniem.liub, stsas.liof, śrwniem.liep, liup, średnio-dolno-niemieckimlēf — „kochany, miły, przyjemny”. Człon drugi to germ. hart — „silny, mocny, krzepki, dzielny”[1]. Imię to można rozumieć jako „bardzo kochany”; 2)imię męskie pochodzenia litewskiego. Pierwszy człon wiąże się z lit. liauti — „zakończyć, przestać”, liūvis – „przestawanie”. Człon drugi to lit. barti — „rugać, gromić, borykać się”[2].
