Lubelska Ikona Matki Bożej
 Ikona w soborze Przemienienia Pańskiego w Lublinie | |
| Miejsca kultu | |
|---|---|
| Sanktuarium | |
| Początek kultu |
IX w. |
| Data wspomnienia | |
| Styl | |
Lubelska Ikona Matki Bożej – ikona czczona w Kościele prawosławnym jako cudotwórcza.
Według tradycji oryginał Lubelskiej Ikony Matki Bożej powstał w czasach świętych Cyryla i Metodego i dotarł z Moraw na Ruś razem z ich uczniami[1]. Według różnych wersji do jednej z cerkwi Lublina trafiła w XIII w., przekazana przez Daniela Halickiego[1] lub na przełomie XVI i XVII w. za sprawą Konstantego i Iwana Ostrogskich[1][2]. Wizerunek cieszył się znacznym szacunkiem miejscowej ludności prawosławnej[1], a także wśród katolików[2].
W 1915, w czasie bieżeństwa, ikona została wywieziona z Lublina do Monasteru Czudowskiego w Moskwie. Klasztor ten został zniszczony w latach 1929–1930[3]; od tego momentu losy ikony nie są znane[1].
Kult Lubelskiej Ikony Matki Bożej pojawił się ponownie wśród prawosławnych Lublina, gdy dwaj wierni zakupili w 1920 jej kopię, pochodzącą z rozebranego soboru Podwyższenia Krzyża Pańskiego[4] i przekazali do soboru Przemienienia Pańskiego na miejsce zajmowane przed 1915 przez oryginał[1]. Według innego źródła kopia ta pochodzi jeszcze ze starszej cerkwi Przemienienia Pańskiego, znajdującej się na miejscu soboru przed XVII w.[2]
Wspomnienie liturgiczne ikony przypada 1/14 października, a zatem pokrywa się ze świętem Opieki Matki Bożej[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f J. Charkiewicz, Lubelska Ikona Bogurodzicy
- ↑ a b c d Bertasz A.: Sobor Prieobrażenija Gospodnia, Lublin, Polsza. В. В. Антонов, А. В. Кобак, Русские храмы и обители в Европе СПб, Лики России, 2005.. [dostęp 2013-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-18)]. (ros.).
- ↑ Чудов монастырь
- ↑ G. Kuprianowicz, M. Roszczenko: Cerkiew prawosławna Przemienienia Pańskiego w Lublinie. Lublin: Prawosławna Diecezja Lubelsko-Chełmska, 1993, s. 34. ISBN 83-901221-1-1.