Ludwig Merzbacher

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwig Merzbacher

Ludwig Merzbacher, Luis Merzbacher (ur. 9 lutego 1875 we Florencji, zm. 30 października 1942 w Buenos Aires) – niemiecko-argentyński lekarz neurolog, neuropatolog i psychiatra.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w gimnazjum w Monachium, a następnie studiował medycynę, najpierw na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, potem na Uniwersytecie w Strasburgu oraz Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. Ostatnie egzaminy zdał w Strasburgu w czerwcu 1899 roku. Od 1900 do 1902 był asystentem w Instytucie Fizjologii w Strasburgu u Friedricha Goltza, w 1900 roku przedstawił swoją dysertację doktorską Ueber die Beziehungen der Sinnesorgane zu den Reflexbewegungen des Frosches (O związkach między narządami zmysłów a odruchami u żaby). W 1900 roku przez krótki czas był lekarzem okrętowym. Od 1903 do 1904 odbył pierwszy rok stażu w klinice psychiatrycznej Uniwersytetu Albrechta i Ludwika we Fryburgu u Alfreda Hoche, od 1904 do 1906 pracował na Uniwersytecie Ruprechta i Karola w Heidelbergu, a od października 1906 do 1910 na Uniwersytecie Eberharda i Karola w Tybindze u Roberta Gauppa oraz Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium (przez pięć miesięcy) u Aloisa Alzheimera. W Tybindze w 1906 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną i w sierpniu został privatdozentem.

28 grudnia 1908 roku trzęsienie ziemi zniszczyło posiadłość Merzbachera w Mesynie na Sycylii. Dorobek rodziny Merzbacherów bezpowrotnie przepadł. W związku z niskimi zarobkami lekarzy w Niemczech Merzbacher w 1910 roku przyjął propozycję kierowania laboratorium przy klinice psychiatrycznej Hospicio de las Mercedes w Buenos Aires. Pobyt w Ameryce Południowej był planowany jako tymczasowy i neurolog początkowo otrzymał urlop od władz tybińskiego uniwersytetu jedynie na dwa lata. Ostatecznie uczony został w Argentynie do końca życia. Od 1914 do 1919 prowadził wydział patologiczno-anatomiczny Clínica Modelö w Buenos Aires, a od 1924 pracował jako ordynator w niemieckim szpitalu w Buenos Aires. W 1923 roku odwiedził Niemcy i został zaproszony przez Walthera Spielmeyera do wygłoszenia referatu o chorobach demielinizacyjnych w Monachium[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ludwig Merzbacher był synem niemieckiego kupca. Jego wujem był podróżnik i alpinista Gottfried Merzbacher[2].

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

W 1910 roku opisał chorobę znaną dziś jako choroba Pelizaeusa-Merzbachera[3][4]. Podczas pobytu w Argentynie Merzbacher opublikował liczne prace z dziedziny fizjologii doświadczalnej, anatomii patologicznej i leczenia porażenia postępującego.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Ueber die Beziehungen der Sinnesorgane zu den Reflexbewegungen des Frosches. Bonn: Pierer, 1900
  • Ueber die Beziehungen der Sinnesorgane zu den Reflexbewegungen des Frosches[5]. 1900
  • Untersuchungen über die Regulation der Bewegungen der Wirbelthiere[6]. 1901
  • Die Folgen der Durchschneidung der sensibeln Wurzeln im unteren Lumbalmarke, im Sacralmarke und in der Cauda equina des Hundes[7]. 1902
  • Untersuchungen über die Function des Centralnervensystems der Fledermaus[8]. 1903
  • Merzbacher L, Spielmeyer W. Beiträge zur Kenntnis des Fledermausgehirns, besonders der corticomotorischen Bahnen, 1903
  • Untersuchungen an winterschlafenden Fledermäusen[9]. 1903
  • Kasuistische Beiträge zur hysterischen Artikulationsstörung, speziell des hysterischen Stotterns. Münchener Medizinische Wochenschrift 51, ss. 1468–1470, 1904
  • Zur Biologie der Nervendegeneration. Münchener Medizinische Wochenschrift 51, s. 2068, 1904
  • Ergebnisse der Untersuchung des Liquor cerebrospinalis. Neurologisches Centralblatt 23, ss. 548–559, 1904
  • Allgemeine Physiologie des Winterschlafes[10]. 1904
  • Zur Biologie der Nervendegeneration. Neurologisches Centralblatt 24, 150–155, 1905
  • Die Beziehung der Syphilis zur Lymphocytose der Cerebrospinalflüssigkeit und zur Lehre von der meningitischen Reizung. Centralblatt für Nervenheilkunde und Psychiatrie 16, s. 489, 1905
  • Sull′ importanza diagnostica della puntura lombare nella psichiatria e nevrologia. Rivista di patologia nervosa e mentale 11, ss. 193–207, 1906
  • Weitere Mitteilungen über eine einzigartige hereditär-familiäre Erkrankung des Zentralnervensystems. Medizinische Klinik 4, ss. 1952–1955, 1908
  • Ein neuer Beitrag zur abnormen Myelinumscheidung in der Grosshirnrinde[11]. 1909
  • Gibt es präformierte pericelluläre Lymphräume. Neurologisches Centralblatt 28, ss. 975–981, 1909
  • Untersuchungen über die Morphologie und Biologie der Abräumzellen im Zentralnervensystem. Jena: G. Fischer, 1909
  • Gesetzmässigkeiten in der Vererbung und Verbreitung verschiedener hereditärfamiliärer Erkrankungen. Archiv für Rassen- und Gesellschafts-Biologie 6, ss. 172–198, 1909
  • Das reaktive Gliom. Münchener Medizinische Wochenschrift 56, ss. 2051–2053, 1909
  • Gliastudien; das reaktive Gliom und die reaktive Gliose; ein kritischer Beitrag zur Lehre vom Gliosarkom[12]. 1910
  • Eine eigenartige familiär-hereditäre Erkrankungsform (Aplasia axialis extracorticalis congenita)[13]. 1910
  • Über ein sehr grosses multilobuläres Fibrom im Cervikalmark[14]. 1913
  • El psicoanálisis. Su importancia para el diagnóstico y tratamiento de las psiconeurosis. La Semana Médica 1, s. 226, 1914
  • Consideraciones generales sobre las lesiones histopatológicas en un caso rabia humana. Anales del Instituto modelo de clínica médica 1, ss. 32–40, 1914/1915
  • Merzbacher L, Rojas SP. Sobre la biología de la degeneración y regeneración de los nervios. La Semana médica 24, s. 395, 1917
  • La guerra de exterminio y hambre. Un estudio demográfico. Buenos Aires: Germania, 1920
  • La enseñanza actual de la psiquiatria. La Semana médica 29 (2), ss. 194–196, 1922
  • Ueber die Pelizaeus-Merzbachersche Krankheit. Zentralblatt für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 32, ss. 202–203, 1923
  • Ueber Höhlenbildungen im Gehirn von Erwachsenen[15]. 1924
  • Resultados favorables conseguidos mediante el tratamiento de la parálisis general y tabes, por la inoculación de la malaria. Buenos Aires: E. Spinelli, 1924
  • Merzbacher L, Bianchi AE. Contribución al estudio de los opas. Boletín del Instituto de Clínica Quirúrgica 4, ss. 109–116, 1928
  • Vorläufige Ergebnisse der deutschen Studienkommission unter Leitung von Dr. Richard Wegner in Bolivien. Phoenix. Zeitschrift des Deutschen Wissenschaftlichen Vereins 14 (3), ss. 333—334, 1928
  • Ueber Koka und Kokakauer. Münchener Medizinische Wochenschrift 76, s. 2016–2019, 1929
  • Tilcara und der alte Indianerfriedhof. Phoenix. Zeitschrift des Deutschen Wissenschaftlichen Vereins 15 (4/5), ss. 129–140, 1929
  • Von der Notgemeinschaft der Deutschen Wissenschaft. Phoenix. Zeitschrift für deutsche Geistesarbeit in Südamerika 14 (1/2), s. 50, 1929
  • Auf einer Reise im Nord-Westen Argentiniens. 2. Mitteilung: Über künstliche Schädelmibildungen der Inkas. Phoenix. Zeitschrift des Deutschen Wissenschaftlichen Vereins ss. 192–198, 1930
  • Die Beziehungen der natürlichen Malaria zur Syphilis[16]. 1930

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Merzbacher L. Ueber die Pelizaeus-Merzbachersche Krankheit. 32, s. 202-203 (1923)
  2. ↑ Grosse jüdische National-Biographie, Bd. 4. Druck Orient, 1929 s. 358
  3. ↑ Merzbacher L. Eine eigenartige familiärhereditäre Erkrankungform (Aplasia axialis extracorticalis congenita). Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie, 1910, 3: 1-138.
  4. ↑ Merzbacher L. Weitere Mitteilungen über eine einzigartige hereditär-familiäre Erkrankung des Zentralnervensystems. Medizinische Klinik 4, s. 1952–5, 1908
  5. ↑ L. Merzbacher, Ueber die Beziehungen der Sinnesorgane zu den Reflexbewegungen des Frosches, „Archiv für die gesamte Physiologie des Menschen und der Tiere”, 81 (4-5), 1900, s. 222–262, DOI: 10.1007/BF01662041, ISSN 0365-267x (niem.).
  6. ↑ L. Merzbacher, Untersuchungen über die Regulation der Bewegungen der Wirbelthiere, „Archiv für die gesamte Physiologie des Menschen und der Tiere”, 88 (9 i 10), 1901, s. 453–474, DOI: 10.1007/BF01664953, ISSN 0365-267x (niem.).
  7. ↑ L. Merzbacher, Die Folgen der Durchschneidung der sensibeln Wurzeln im unteren Lumbalmarke, im Sacralmarke und in der Cauda equina des Hundes, „Archiv für die gesamte Physiologie des Menschen und der Tiere”, 92 (10-12), 1902, s. 585–604, DOI: 10.1007/BF01790183, ISSN 0365-267x (niem.).
  8. ↑ L. Merzbacher, Untersuchungen über die Function des Centralnervensystems der Fledermaus, „Archiv für die gesamte Physiologie des Menschen und der Tiere”, 96 (11-12), 1903, s. 572–600, DOI: 10.1007/BF01663577, ISSN 0365-267x (niem.).
  9. ↑ L. Merzbacher, Untersuchungen an winterschlafenden Fledermäusen, „Archiv für die gesamte Physiologie des Menschen und der Tiere”, 100 (11-12), 1903, s. 568–585, DOI: 10.1007/BF01663156, ISSN 0365-267x (niem.).
  10. ↑ L. Merzbacher, Allgemeine Physiologie des Winterschlafes, „Ergebnisse der Physiologie”, 3 (2), 1904, s. 214–258, DOI: 10.1007/BF02320983, ISSN 0080-2042 (niem.).
  11. ↑ L. Merzbacher, Ein neuer Beitrag zur „abnormen Myelinumscheidung” in der Grosshirnrinde., „Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie”, 26 (1), 1909, s. 1–4, DOI: 10.1159/000209745.
  12. ↑ Uyeda Merzbacher, Gliastudien Das reaktive Gliom und die reaktive Gliose, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 1 (1), 1910, s. 285–317, DOI: 10.1007/BF02895933, ISSN 0303-4194 (niem.).
  13. ↑ L. Merzbacher, Eine eigenartige familiär-hereditäre erkrankungsform (Aplasia axialis extracorticalis congenita), „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 3 (1), 1910, s. 1-138, DOI: 10.1007/BF02893591, ISSN 0303-4194 (niem.).
  14. ↑ L. Merzbacher, Mariano R. Castex, Über ein sehr grosses multilobuläres Fibrom im Cervikalmark, „Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde”, 46 (2), 1913, s. 146–157, DOI: 10.1007/BF01761456, ISSN 0367-004x (niem.).
  15. ↑ Ludwig Merzbacher, Über höhlenbildungen im gehirn von erwachsenen, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 93 (1), 1924, s. 563–593, DOI: 10.1007/BF02900076, ISSN 0303-4194 (niem.).
  16. ↑ L. Merzbacher, Die Beziehungen der natürlichen Malaria zur Syphilis, „Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde”, 113 (1-3), 1930, s. 1–49, DOI: 10.1007/BF01653204, ISSN 0367-004x (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jürgen Peiffer: Hirnforschung in Deutschland 1849 bis 1974: Briefe zur Entwicklung von Psychiatrie und Neurowissenschaften sowie zum Einfluss des politischen Umfeldes auf Wissenschaftler. Springer, s. 1097. ISBN 3-540-40690-5.
  • Jüirgen Peiffer, Jochen Gehrmann, Ludwig Merzbacher (1875–1942): the man behind the disease, „Brain Pathology”, 5 (3), 1995, s. 311–318, DOI: 10.1111/j.1750-3639.1995.tb00608.x, PMID: 8520731.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ludwig_Merzbacher&oldid=65652726”