Tarczyński był wychowankiem Pogoni Lwów, w której treningi rozpoczął w 1918 roku. Pod dwóch latach trafił do Wojskowego Klubu Sportowego Łódź, aby po roku wrócić do macierzystego klubu[1]. W Pogoni zadebiutował 28 sierpnia 1921 roku w przegranym 3:2 meczu z Wartą Poznań, zaś pierwszą bramkę strzelił 25 września 1921 w wygranym 6:1 spotkaniu z ŁKS–em Łódź[2]. W 1923 roku Tarczyński został zawodnikiem Sparty Lwów, jednak w tym samym roku wrócił z powrotem do Pogoni i święcił z nią w sezonie 1923 tytuł mistrza Polski. W latach 1924–1927 reprezentował Lechię Lwów, po czym kolejny raz zasilił macierzystą Pogoń. Karierę piłkarską zakończył w 1930 roku[1]. Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 10-5-3-42)[3].