Ludwik Zielonka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Zielonka
kapitan
Data urodzenia

1835

Data i miejsce śmierci

19 listopada 1897
Lwów

Przebieg służby
Główne wojny i bitwy

powstanie styczniowe

Ludwik Zielonka herbu Jastrzębiec (ur. 1835, zm. 19 listopada 1897 we Lwowie) – uczestnik walk o zjednoczenie Włoch, powstaniec styczniowy, zesłaniec syberyjski, działacz społeczny i gospodarczy

Kapitan, uczestnik kampanii włoskiej w 1860, oficer oddziału Mariana Langiewicza w 1863, dowódca oddziału walczącego w bitwach pod Depułtyczami (5 sierpnia 1863) i Fajsławicami (25 sierpnia 1863) na Lubelszczyźnie. Wzięty do niewoli, więziony był w Cytadeli Warszawskiej. Skazany 2 listopada 1863 na 8 lat ciężkich robót na Syberii.

W 1882 współzałożyciel a następnie działacz Towarzystwa Kółek Rolniczych we Lwowie. Był także redaktorem jego organu prasowego "Przewodnika Kółek Rolniczych" w latach 1889-1897[1].

W marcu 1887 został oskarżony przez innego powstańca i zesłańca – Ludwika Żychlińskiego o obrazę czci, gdyż posądził go o donosicielstwo poparte słowami m.in. Mikołaja Epsteina i Benedykta Dybowskiego[2].

Pozostawił po sobie wspomnienia z okresu pobytu na Syberii, wydane po raz pierwszy w 1886[3], a następnie w 1906[4].

Pochowany we Lwowie na Cmentarzu Łyczakowskim w Kwaterze Powstańców Powstania Styczniowego (w rzędzie XII).

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Syn Antoniego i Tekli z Jankowskich. Ożenił się w 1870. Miał córkę Jadwigę żonę Mieczysława Sędzimira[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antoni Gurnicz, Kółka rolnicze w Galicji. Studium społeczno-ekonomiczne, Warszawa 1967
  2. Kuryer Lwowski, 25.3.1887
  3. Wspomnienia z Syberji od r. 1863-1869. Serja Pierwsza. Obrazki z katorgi, Lwów 1886 – Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
  4. Ludwik Zielonka, Wspomnienia z Syberyi od roku 1863-1869, Kraków 1906 – POLONIA – wersja elektroniczna
  5. Ludwik Zielonka h. Jastrzębiec – M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego – online [4.05.2020]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stefan Król, Cytadela Warszawska, Warszawa 1978.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]