Luscinia
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Luscinia[1] | |||
| T. Forster, 1817[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – słowik rdzawy (L. megarhynchos) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Luscinia | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
„Sylvia luscinia” = Luscinia megarhynchos C.L. Brehm, 1831 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Luscinia – rodzaj ptaka z podrodziny kląskawek (Saxicolinae) w rodzinie muchołówkowatych (Muscicapidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce Północnej[6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 13–19 cm, masa ciała 12–39 g[7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Luscinia: łac. luscinia – słowik, wspaniała śpiewaczka, od cluere – być sławnym; canere – śpiewać[8].
- Aedon: łac. aëdon, aëdonis – słowik, od gr. αηδων aēdōn, αηδονος aēdonos – słowik, piosenkarka, od αειδω aeidō – śpiewać. W mitologii greckiej Aëdon była żoną Zetosa, która została zamieniona w słowika, kiedy próbując zamordować najstarszego syna swojej siostry Niobe, zabiła swojego własnego syna, Itylosa. W innych wersjach legendy została przemieniona w szczygła[9]. Gatunek typowy: Motacilla luscinia Linnaeus, 1758.
- Aedonis: łac. aëdon, aëdonis – słowik, od gr. αηδων aēdōn, αηδονος aēdonos – słowik, piosenkarka, od αειδω aeidō – śpiewać[10]. Gatunek typowy: Luscinia megarhynchos C.L. Brehm, 1831.
- Hodgsonius: Brian Houghton Hodgson (1800–1894) – brytyjski dyplomata, rezydent w Nepalu w latach 1833–1844, etnolog, naturalista i kolekcjoner[11]. Gatunek typowy: Bradypterus phaenicuroides J.E. Gray & G.R. Gray, 1847.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:
- Luscinia luscinia – słowik szary
- Luscinia megarhynchos – słowik rdzawy
- Luscinia svecica – podróżniczek
- Luscinia phaenicuroides – pleszarka
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Luscinia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Forster 1817 ↓, s. 14.
- ↑ Forster 1817 ↓, s. 53.
- ↑ F.O. Morris. A new system of nomenclature, illustrated by a list of British birds. „The Naturalist”. 2 (9), s. 126, 1837. (ang.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 300. (łac.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Chats, Old World flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-02]. (ang.).
- ↑ N. Collar: Family Turdidae (Thrushes). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 10: Cuckoo-shrikes to Thrushes. Barcelona: Lynx Edicions, 2005, s. 745–746, 748, 775. ISBN 84-87334-72-5. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Luscinia [dostęp 2017-07-16].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Aedon [dostęp 2017-07-16].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Aedonis [dostęp 2017-07-16].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Hodgsonius [dostęp 2017-07-16].
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Saxicolinae Vigors, 1825 - kląskawki (wersja: 2019-10-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T.I.M. Forster: A synoptical catalogue of British birds; intended to identify the species mentioned by different names in several catalogues already extant. Forming a book of reference to Observations on British ornithology. London: Printed by and for Nichols, son, and Bentley, 1817, s. 1–64. (ang.).
- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World [online], S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).