Mário David

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mário David
Ilustracja
Data urodzenia

20 sierpnia 1953

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego

Partia

Partia Socjaldemokratyczna

Mário Henrique de Almeida Santos David (ur. 20 sierpnia 1953 w Portugalskiej Afryce Zachodniej) – portugalski urzędnik, lekarz i polityk, specjalista ds. międzynarodowych i europejskich, poseł do Parlamentu Europejskiego VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów medycznych pracował w latach 1977–1980 w szpitalnictwie miejskim w Lizbonie. W 1979 wstąpił do Partii Socjaldemokratycznej. W 1980 został szefem gabinetu ministra zdrowia (funkcję tę pełnił do 1989 także przy kolejnych czterech ministrach).

W 1989 rozpoczął pracę urzędniczą w Parlamencie Europejskim. Od października 1990 do lipca 1994 pełnił obowiązki zastępcy sekretarza generalnego Grupy Liberałów, Demokratów i Reformatorów (ELDR), a od lipca 1994 do listopada 1996 sekretarza generalnego tej frakcji. Po przejściu PSD do Europejskiej Partii Ludowej w 1996, był jej sekretarzem generalnym od kwietnia 1997 do lipca 1999. Później do kwietnia 2002 sprawował funkcję specjalnego radcy ds. rozszerzenia Unii Europejskiej na Wschód. W latach 2006–2009 był wiceprezesem Europejskiej Partii Ludowej ds. polityki sąsiedztwa.

Od kwietnia 2002 do lipca 2004 doradzał premierowi José Manuelowi Barroso w sprawach polityki zagranicznej. W gabinecie Pedra Santany Lopesa pełnił obowiązki sekretarza stanu ds. europejskich (2004–2005). W 2005 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Republiki, gdzie zasiadł w komisjach ds. europejskich, obrony i spraw zagranicznych. Był przewodniczącym parlamentarnych grup przyjaźni portugalsko-ukraińskiej i portugalsko rosyjskiej oraz wiceprzewodniczącym analogicznej grupy portugalsko-chińskiej.

W wyborach z 7 czerwca 2009 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego jako jeden z ośmiu przedstawicieli PSD. Został członkiem grupy Europejskiej Partii Ludowej, a także Komisji Spraw Zagranicznych oraz Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony.

Za swą działalność europejską był odznaczany przez władze bułgarskie, rumuńskie i ukraińskie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]