Męczeństwo Bartłomieja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Męczeństwo Bartłomiejaapokryf Nowego Testamentu.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Tekst apokryfu zachował się u Pseudo-Abdiasza w języku greckim, prawdopodobnie będącym przekładem z łaciny[1]. Kanwą utworu jest pobyt Bartłomieja w Indiach (przy czym pojęcie to jest nieostre), który oczyścił świątynię Asztarty, uzdrawiał chorych i ewangelizował. Do grona nawróconych dołączył między innymi król Polymios z rodziną. Wskutek tych wydarzeń kapłani indyjscy wnieśli skargę u brata Polymiosa, króla Astrigesa, zarzucając apostołowi czarnoksięstwo i niszczenie bogów. W efekcie Bartłomiej został pobity i zginął poprzez ścięcie. Po tych wydarzeniach Astriges umarł, a Polymios został konsekrowany na biskupa[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Starowieyski, Św. Bartłomiej, [w:] Marek Starowieyski (red.), Apokryfy Nowego Testamentu, wyd. 3, t. II/2, Kraków: Wydawnictwo WAM, 2021, s. 714, ISBN 978-83-277-1823-5.
  2. Marek Starowieyski, Łacińskie męczeństwo św. Bartłomieja, [w:] Marek Starowieyski (red.), Apokryfy Nowego Testamentu, wyd. 3, t. II/2, Kraków: Wydawnictwo WAM, 2021, s. 716–726, ISBN 978-83-277-1823-5.