Młyn parowy L.Sterna we Włocławku
nr rej. A/649 z 24 marca 1998 | |
Dawny młyn solny Lejba Sterna | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Stefana Okrzei 77, 87-800 Włocławek |
Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie Polski | |
52°39′28,3″N 19°03′29,1″E/52,657861 19,058083 |
Młyn parowy L.Sterna we Włocławku – zabytkowy budynek przemysłowy zlokalizowany w centralnej części Włocławka.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Młyn solny przy ulicy Okrzei został zbudowany w latach 1907–1909 r.[1] przez włocławskiego przemysłowca Lejba Sterna pod firmę: „Włocławski Młyn Parowy L. Stern i Synowie Spółka Akcyjna”, której zarząd stanowili: Lejb Stern jako prezes zarządu, oraz Izaak Stern i Artur Stern jako członkowie zarządu[2].
Stern od 1895 r. posiadał monopol na sprzedaż soli ciechocińskiej w kraju. Młyn solny zbudował na skutek walki konkurencyjnej z J.P. Bałaszewem (założył młyn solny w 1890 r. o produkcji rocznej 6000 ton, przy zatrudnieniu 25 robotników[3]), który podobnie jak Stern sprowadzał sól do swojego młyna w stanie surowym z Teodozji na Krymie. Sól była transportowana okrętami do Gdańska, a stamtąd berlinkami (tratwami towarowymi) do Włocławka. Sprowadzana sól była oczyszczana, suszona i następnie mielona na różne gatunki[4].
Młyn parowy Sterna zatrudniał ok. 40 robotników, a produkcja dzienna wynosiła średnio 2 wagony, czyli ok. 30 000 kg soli[5].
Walka konkurencyjna między młynami trwała do 1909 roku i przyczyniła się do obniżenia cen soli w kraju. W 1908 roku Stern wydzierżawił młyn solny firmie holenderskiej, która prowadziła przedsiębiorstwo do 1914 roku.
Młyn działał do lat 80. W latach 90. w większości pusty popadał w zaniedbanie. Od początku 2000 r. prowadzone były prace rewitalizacji budynku, które ukończono w grudniu 2002 r[6].
Obecnie mieści się tu Hotel Młyn.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Młyn parowy Sterna, Włocławek - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2020-01-27] (pol.).
- ↑ Franciszek Szeliga , Przemysł włocławski, Wydawnictwo Funduszu Zrzeszenia Pracowników Banku Polskiego, 1928, str. 8 .
- ↑ Michał Morawski , Monografia Włocławka, 1933, str. 125 .
- ↑ Młyn solny J.P. Bałaszewa [online], historiawloclawka.pl [dostęp 2020-01-27] .
- ↑ Historia. Hotel Młyn. [online], hotelewloclawek.pl [dostęp 2020-01-27] .
- ↑ Młyn solny L. Stern [online], historiawloclawka.pl [dostęp 2020-01-27] .