ML430
| Klasa |
ścigacz artyleryjski |
|---|---|
| Typ |
Fairmile B |
| Historia | |
| Początek budowy |
9 grudnia 1942 |
| Wodowanie |
18 marca 1943 |
 Royal Australian Navy
| |
| Nazwa |
„ML430” |
| Wejście do służby |
6 maja 1943 |
| Wycofanie ze służby |
13 sierpnia 1943 |
| Los okrętu |
stracony |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
97 t |
| Długość |
34,13 m |
| Szerokość |
5,58 m |
| Zanurzenie |
3,39 m |
| Napęd | |
| 2 silniki Hall-Scott Defenved V12, 630 KM każdy | |
| Prędkość |
20 w |
| Uzbrojenie | |
| 1 działko 40 mm, 1 działko Oerlikon 20 mm, 3 km Vicers, 2 km Lewis, bomby głębinowe | |
| Załoga |
3 oficerów, 13 marynarzy |
„ML430” – australijski ścigacz typu Fairmile B służący w Royal Australian Navy (RAN) w okresie II wojny światowej. Zatonął w nocy 13 sierpnia 1943.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ścigacz artyleryjski „ML430” był prefabrykowany w Wielkiej Brytanii i przetransportowany do Australii w częściach gdzie został złożony w Sydney w Green Point Naval Boatyard[1]. Okręt został wodowany 18 marca 1943 i wszedł do służby 6 maja, jego dowódcą był lieutenant Arthur A. Wordsworth (RANVR)[1].
Według oficjalnej historii RAN-u, późnym wieczorem 13 sierpnia 1943, „ML430” wraz z „ML819” patrolowały wody na północ od Biaku (Indonezja)[2]. Około godziny 20.10 z pokładu „ML819” zauważono najpierw światła, a później nierozpoznany statek lub okręt, najprawdopodobniej należący do nieprzyjaciela[2]. Około 20.50 z „ML819” wysłano sygnał do „ML430” z prośbą o przyłączenie się i wspólny atak na nieprzyjaciela, w tym czasie widoczność uległa pogorszeniu i nie udało się nawiązać kontaktu z drugim okrętem[2]. „ML819” samotnie zaatakował odkryty przez siebie okręt[2]. Chwilę później odebrano sygnał z „ML430”, że okręt został ostrzelany, trafiony w magazyn amunicyjny i stoi w ogniu[2] „ML819” podszedł do „ML430”, zdjął z niego całą załogę i otworzył ogień do płonącego okrętu aby go zatopić[2]. W tym czasie ponownie na krótko zauważono nieznany, szybko oddalający się okręt[2]. „ML819” ruszył za nim w pościg ale nie udało mu się już więcej nawiązać z nim kontaktu[2].
Według innych raportów, które nie są opisane w oficjalnej historii RAN, „ML819” omyłkowo otworzył ogień do „ML430” biorąc go za okręt nieprzyjaciela[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Vic Cassells: For Those in Peril: A Comprehensive Listing of the Ships and Men of the Royal Australian Navy Who Have Paid the Supreme Sacrifice in the Wars of the Twentieth Century. Kenthurst: Kangaroo Press, 2010. ISBN 978-0-86417-734-6.
- G Hermon Gill: Volume II – Royal Australian Navy, 1932–1945 (1st edition, 1968). Wyd. 1. 1968. [dostęp 2013-10-18].