Przejdź do zawartości

Małgorzata Galińska-Tomaszewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Małgorzata Galińska-Tomaszewska
Miejsce urodzenia

Warszawa

Ambasador RP na Kubie
Okres

od lutego 2011
do 30 września 2014

Poprzednik

Marzenna Adamczyk

Następca

Anna Pieńkosz

Odznaczenia
Kawaler I Klasy Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi

Małgorzata Galińska-Tomaszewska (ur. w Warszawie) – polska dyplomatka, w latach 2011–2014 ambasador w Republice Kuby.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiowała na Wydział Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego ze specjalizacją ogólną w zakresie języka francuskiego i hiszpańskiego, a następnie na Wydziale Lingwistyki Stosowanej, ze specjalizacją w zakresie języka hiszpańskiego. Ukończyła również Podyplomowe Studium Służby Zagranicznej Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych[1].

Po studiach podjęła pracę na UW w Katedrze Iberystyki, prowadząc nauczanie z zakresu historii języka hiszpańskiego i gramatyki historycznej. W 1975 rozpoczęła pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pracowała w Departamencie Ameryki Północnej i Południowej, zajmując się problematyką Kuby, Ameryki Środkowej i Meksyku. W 1988 została I sekretarz ambasady RP w Budapeszcie oraz wicedyrektorką Instytutu Kultury w Budapeszcie. Po powrocie do kraju została skierowana na stanowisku radcy-ministra do pracy w Departamencie Ameryki Północnej i Południowej, obejmując problematykę Ameryki Środkowej[1]. W 1995 wyjechała na placówkę do Limie, gdzie pracowała w pionach politycznym oraz konsularnym. Po powrocie z Peru pracowała w Protokole Dyplomatycznym MSZ w randze I radcy, pełniąc funkcję naczelniczki wydziału wizyt oficjalnych. W 2004 została skierowana na placówkę w Meksyku, gdzie jako I radca kierowała wydziałem konsularnym. Po powrocie z placówki została skierowana do Departamentu Konsularnego i Polonii. W 2008 w randze charge d’affaires likwidowała ambasadę w Montevideo[1]. Od 2011 do 30 września 2014 była ambasadorem RP na Kubie[2][3][4]. Listy uwierzytelniające złożyła na ręce wiceprezydent Kuby Gladys Maríi Bejerano Portela(inne języki) 1 kwietnia 2011[5].

W 2003 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim I Klasy norweskiego Orderu Zasługi[6].

Zna biegle język hiszpański, francuski i portugalski. Jej mąż, Wojciech Tomaszewski, był ambasadorem w Peru i Meksyku[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Zapis posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 184/ Biuletyn nr 4225/VI [online], orka.sejm.gov.pl, 7 października 2010 [dostęp 2019-06-01] (pol.).
  2. Ambasador, hawana.msz.gov.pl, 25 marca 2014 [dostęp 2019-06-01] [zarchiwizowane 2014-03-25].
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 stycznia 2011 r. nr 110-3-2011 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2011 r. nr 10, poz. 92).
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 listopada 2014 r. nr 110-42-2014 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 80).
  5. Recibe Gladys Bejerano cartascredenciales de nuevos embajadores [online], granma.cu, kwiecień 2011 (hiszp.).
  6. Tildelinger av ordener og medaljer [online], kongehuset.no [dostęp 2024-09-27] (norw.).