Maksymilian Fajans

Maksymilian Fajans, Biecz nad rzeką Ropą, 1875–1883

Grób Maksymiliana i Miny Fajansów na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie

Maksymilian Fajans (ur. w 1825 w Sieradzu, zm. 28 lipca 1890 w Warszawie) – polski rysownik żydowskiego pochodzenia, specjalista w dziedzinie litografii i fotografii.

Urodził się jako syn sieradzkiego kupca Hermana (XVIII-XIX w.) i Leontyny Kon. Był bratem Maurycego Fajansa.

W latach 1844–1849 uczył się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, a w 1850–1853 – w Paryżu, gdzie był uczniem holenderskiego malarza i grafika Arego Scheffera.

Założył w Warszawie jeden z pierwszych zakładów fotograficznych. W latach 1851–1863 wydał 14 zeszytów Wizerunków polskich według własnych rysunków i 24 zeszyty (1851–1861) Wzorów sztuki średniowiecznej według rysunków L. Łepkowskiego, Bolesława Podczaszyńskiego i innych.

W chromolitografii wydał Kwiaty i poezje (1858, według własnych rysunków), ilustracje do albumów i książek (Karola Gustawa trofea... E. Tyszkiewicza, 1856, Album widoków historycznych Polski Napoleona Ordy, 1875–1883). Współpracował także m.in. z Samuelem Orgelbrandem. Zajmował się również grafiką użytkową (kalendarze, dyplomy).

Nagradzany m.in. na Międzynarodowej Wystawie Fotograficznej zorganizowanej w 1865 w Berlinie i w 1873 na Wystawie Wiedeńskiej.

Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z Pauliną Lindau (1836-1857), a po raz drugi z Miną Gerstenzweig (1841-1933). Z pierwszego małżeństwa miał córkę Paulinę (ur. 1856).

Maksymilian Fajans pochowany jest obok żony Miny na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 33, rząd 11). Nagrobek z 1892 jest autorstwa Bolesława Syrewicza.

Bibliografia

• Kazimierz Reychman Szkice genealogiczne. Serja I. Hoesick F. Warszawa 1936

Linki zewnętrzne

• Portrety rysowane przez Maksymiliana Fajansa (kopie cyfrowe)