Malta (stanowisko archeologiczne)
Malta (ros. Мальта) – późnopaleolityczne otwarte stanowisko archeologiczne, położone nad brzegiem rzeki Biełaja w obwodzie irkuckim na Syberii w Rosji, 85 km na zachód od Irkucka[1][2]. Stanowisko eponimiczne tzw. kultury Malta-Buret[1][3].
Stanowisko odkrył w 1928 r. na obrzeżu wsi Malta Michaił Gierasimow, który następnie prowadził jego eksplorację do 1958[4].
Wiek stanowiska szacowany jest na okres między 23 a 15 tys. lat p.n.e.[1][2] Odkryto na nim pozostałości 15[1][2] konstrukcji o charakterze mieszkalnym: większego podłużnego domu w formie półziemianki o długości 14 i szerokości 5–6 m oraz 14 mniejszych, okrągłych ziemianek o powierzchni 16–20 m², zagłębionych w ziemi na 60–70 cm[2][3]. Ich ściany umocnione były płytami kamiennymi i długimi kośćmi zwierzęcymi[1][2], pośrodku zaś znajdowały się paleniska[2]. Obiekty te przypuszczalnie zasiedlone były jedynie okresowo[2][3]. Na stanowisku odkopano także bogato wyposażony w inwentarz grobowy pochówek młodzieńca, którego ciało pokryto ochrą[1][2].
Na terenie stanowiska w Malcie odnaleziono liczne narzędzia krzemienne i wyroby kościane, m.in. paciorki, igły, szydła, bransolety[2][3]. Wśród artefaktów znajdują się także przykłady sztuki paleolitycznej: kościane figurki kobiece w odmiennym typie niż podobne znaleziska graweckie z terenu zachodniej Europy, rzeźby ptaków oraz płytka wykonana z ciosu mamuta z wizerunkiem mamuta[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Encyclopedia of Human Evolution and Prehistory. edited by Eric Delson, Ian Tattersall, John A. Van Couvering, Alison S. Brooks. London: Routledge, 2000, s. 404. ISBN 0-8153-1696-8.
- ↑ a b c d e f g h i j Malta, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-07-20].
- ↑ a b c d Wielka Historia Świata. T. 1. Świat przed „rewolucją” neolityczną. Kraków: Wydawnictwo Fogra, 2004, s. 515–516. ISBN 83-85719-81-4.
- ↑ Strona Nowosybirskiego Uniwersytetu Państwowego nt. Malty [1]