Manganin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Manganin – stop miedzi z manganem i niklem. Charakteryzuje się bardzo małym współczynnikiem temperaturowym oporu elektrycznego. Stosowany do produkcji oporników wzorcowych i precyzyjnych, a także połączeń elektrycznych w urządzeniach kriogenicznych[1]. Zawiera zwykle 86% miedzi, 12% manganu i 2% niklu (Cu86/Mn12/Ni2).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam L. Woodcraft: An introduction to cryogenics. uk.lowtemp.org, 2007-10-25. s. 8. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).