Przejdź do zawartości

Maranta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maranta
Ilustracja
Maranta leuconeura
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

imbirowce

Rodzina

marantowate

Rodzaj

maranta

Nazwa systematyczna
Maranta L.
Sp. Pl. 1: 2. 1753[3]
Typ nomenklatoryczny

Maranta arundinacea Linnaeus

Morfologia

Maranta (Maranta) − rodzaj wiecznie zielonych roślin z rodziny marantowatych. Należą do niego 32 gatunki występujące na kontynentach amerykańskich od południowego Meksyku po północną Argentynę[4]. Nazwa rodzaju upamiętnia weneckiego lekarza i botanika Bartolomea Marantę z XVI wieku[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Byliny płożące, pnące się lub prosto wzniesione osiągające do 1,5 m wysokości, zwykle z organami nadziemnymi zamierającymi w porze suchej, którą spędzają w postaci kłącza. Kłącza u niektórych gatunków zgrubiałe, zawierają skrobię. Z kłącza wyrastają łodygi nierozgałęzione lub rozgałęzione, z liśćmi łodygowymi i zwykle z liśćmi odziomkowymi. Blaszka liściowa owalna lub eliptyczna. Na pędach wyrasta od 2 do kilku kłosowatych, nierozgałęzionych kwiatostanów. Kwiaty są samopylne. Mają białe płatki korony i trwałe, zielone działki kielicha o długości do 5 mm. Płatki korony są zrośnięte w gardziel o długości do 12–14 mm. Owocem są jednonasienne torebki[4].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja rodzaju według APweb (aktualizowany system APG IV 2016)

Klad okrytonasienne, klad jednoliścienne (monocots), rząd imbirowce (Zingiberales), rodzina marantowate (Marantaceae)[2].

Wykaz gatunków[5]

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny ozdobne, w Polsce jako rośliny pokojowe.

Uprawa

[edytuj | edytuj kod]

Gatunki marant uprawiane jako rośliny doniczkowe najlepiej rosną w miejscach półcienistych - duża ilość światła sprawia, że ich liście blakną. Rośliny te preferują wilgotne i ciepłe powietrze, jak również wilgotne podłoże. Dlatego też, maranty trzeba podlewać dość obficie, a w okresie letnim dodatkowo zraszać wodą. Nawozi się je od kwietnia do września w dwutygodniowych odstępach, pamiętając by stężenie roztworu było o połowę mniejsze niż dawka zalecana przez producenta[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-09] (ang.).
  3. Maranta. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-01-09]. (ang.).
  4. a b c Maranta Linnaeus. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2011-01-09]. (ang.).
  5. Maranta. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-09-13].
  6. Maranta. wymarzonyogrod.pl. [dostęp 2017-09-13]. (pol.).