Marcantonio Marcolini
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 listopada 1721 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 czerwca 1782 |
| Nuncjusz apostolski we Florencji | |
| Okres sprawowania |
1769–1771 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
27 lutego 1768 |
| Sakra biskupia |
25 czerwca 1769 |
| Kreacja kardynalska |
23 czerwca 1777 |
| Kościół tytularny |
Sant’Onofrio |
| Data konsekracji |
25 czerwca 1769 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Marcantonio Marcolini (ur. 22 listopada 1721 w Fano, zm. 18 czerwca 1782 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 22 listopada 1721 roku w Fano, jako syn Pietra Paola Marcoliniego i Any Marii Francesci Ferretti[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został kanonikiem bazyliki liberiańskiej i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur[1]. 27 lutego 1768 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 12 czerwca 1769 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Tesalonik, a trzynaście dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1769–1771 był nuncjuszem we Florencji[2]. 23 czerwca 1777 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Onofrio[2]. Zmarł 18 czerwca 1782 roku w Fano[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Marcantonio Marcolini. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-05-30]. (ang.).
- ↑ a b c d Marcantonio Marcolini. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-05-30]. (ang.).