Marcin ze Ściborza
| kanonik włocławski kanonik płocki | ||
| ||
| Data śmierci |
przed 1402 | |
|---|---|---|
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
przed 1386 | |
Marcin ze Ściborza herbu Ostoja (zm. przed 1402) – kanonik włocławski i płocki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził ze Ściborza na Kujawach. Jego ojcem był Mościc ze Ściborza, dziedzic Ściborza, wojewoda gniewkowski i starosta brzeski kujawski. Od 1386 roku występuje w źródłach jako pełniący funkcję kanonika włocławskiego. Był także kanonikiem płockim. Miał trzech braci: Ścibora, wojewodę siedmiogrodzkiego, Mikołaja, kasztelana bydgoskiego i Andrzeja, podczaszego inowrocławskiego lub gniewkowskiego. Jego siostrą była Zofia, małżonka kasztelana międzyrzeckiego Przedpełka ze Stęszewa h. Łodzia. Marcin ze Ściborza zmarł przed 1402 rokiem.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii, t. XV (XXVI), Warszawa 2016.
- J. Bieniak, Mościc ze Ściborza h. Mościc-Ostoja, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXII, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1977.
- A. Radzimiński, Prałaci i kanonicy kapituły katedralnej płockiej w XIV i I poł. XV wieku, t. II, Toruń 1993.