Marian Gawalewicz
Marian Gawalewicz (ur. 21 października 1852 we Lwowie, zm. 26 maja 1910 we Lwowie) - polski dramatopisarz, powieściopisarz, publicysta.
Ukończył gimnazjum we Lwowie, po czym podjął studia w Instytucie Technicznym w Krakowie oraz na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1868 debiutował we lwowskiej prasie jako nowelista i poeta. Był partnerem życiowym Gabrieli Zapolskiej.
Jest autorem m.in. powieści obyczajowych: Filistry, Mechesy, Szubrawcy oraz zbioru legend Królowa niebios.
Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim w alei zasłużonych, w pobliżu grobu Gabrieli Zapolskiej i Władysława Bełzy.
Działalność publicystyczna
Był redaktorem i współtwórcą pism:
- Szkice Społeczne i Literackie
- Kurier Warszawski
- Tygodnik Powszechny
- Kłosy
- Romans i Powieść
- Tygodnik Ilustrowany
- Bluszcz
Działalność teatralna
Był czynnym przedsiębiorcą teatralnym. W latach 1899-1901 był kierownikiem artystycznym Teatru Ludowego w Warszawie. Następnie pełnił tę funkcję we lwowskim teatrze miejskim (1909-1910). Był również dyrektorem Teatru Wielkiego w Łodzi w latach 1903-1905.
Publikacje
- Królowa niebios [1]
- Od jutra
- Znak zapytania
- Drugie pokolenie
- Warszawa
- Szkice i obrazki
- Ćma
- Gąbka – Opowieść ze wspomnień redakcyjnych
Bibliografia
- Henryk Markiewicz, Pozytywizm, Warszawa 2000.