Marian Nałęcz
Marian Nałęcz (ur. 6 października 1901 w Makowie Mazowieckim, zm. 10 lutego 1972[1] w Warszawie) – polski nauczyciel, dyrektor gimnazjów w Pułtusku, Płocku i Falenicy, uczestnik tajnego nauczania.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem właściciela restauracji Stanisława i Marianny z Biedrzyckich. Po ukończeniu szkoły w Pułtusku pracował jako nauczyciel w Makowie i Różanie (1921–1924)[2]. Uzyskał też dyplom studiów wyższych z historii[3]. Od 1924 uczył historii w szkole, którą ukończył: w Gimnazjum im. Piotra Skargi w Pułtusku, w latach 1930–1933 pełnił funkcję jego dyrektora. Od 1933 do 1939 pozostawał dyrektorem Państwowego Gimnazjum im. Władysława Jagiełły w Płocku[2]. Wśród jego zasług w kierowaniu tą placówką było zorganizowanie na wysokim poziomie pracowni fizycznej i geograficznej oraz podniesienie poziomu pracowni przyrodniczej, wyposażenie szkoły w projektor dźwiękowy, znaczne rozbudowanie księgozbioru biblioteki szkolnej, nie zdołał natomiast sfinalizować projektu budowy sali gimnastycznej w związku z wybuchem wojny[3].
Był członkiem Towarzystwa Naukowego Płockiego. W 1933 zainicjował powstanie oddziału płockiego Wszechsłowiańskiego Związku w Polsce i został jego przewodniczącym[3].
W czasie niemieckiej okupacji kierował przez jakiś czas szkołą podstawową w Miedzeszynie[3], a jednocześnie wraz z żoną Lidią z Wittmajerów organizował i od września 1941 prowadził tajne nauczanie na terenie Falenicy pod Warszawą. W sierpniu 1944 zaczęto organizować normalną szkołę w Falenicy, od 1 września 1945 funkcjonującą jako Samorządowe Gimnazjum i Liceum pod kierownictwem Nałęcza. Był on dyrektorem szkoły w Falenicy (po przyłączeniu Falenicy do Warszawy w 1950 upaństwowionej i przekształconej w XXV Liceum Ogólnokształcące) do 1961, kiedy zły stan zdrowia zmusił go do przejścia na emeryturę po 40 latach pracy. W holu budynku szkoły został uhonorowany tablicą pamiątkową[4]. W 1964 owdowiał[5], ostatnie lata życia spędził w Warszawie jako mieszkaniec domu seniora im. Matysiaków na warszawskiej Saskiej Kępie[3]. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej w Warszawie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marian Nałęcz, [w:] Baza danych o pochowanych na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej w Warszawie [online] [dostęp 2023-11-30].
- ↑ a b c Krzysztof Wiśniewski, Losy niebieskich mundurków. Fotografie uczniów Gimnazjum Męskiego im. Piotra Skargi w Pułtusku z lat 1910–1915, opracowanie poświęcone wystawie Archiwum Państwowego w Warszawie (dostęp: 6 kwietnia 2021).
- ↑ a b c d e Andrzej Jerzy Papierowski, Jerzy Stefański, Płocczanie znani i nieznani. Słownik biograficzny, Płock 2002, s. 421.
- ↑ Włodzimierz Zalewski, Ciekawy Wawer, gazeta internetowa "Tu Wawer", 30 kwietnia 2010 (dostęp: 6 kwietnia 2021).
- ↑ Jadwiga Dobrzyńska, Falenica moja miłość po raz drugi, wydanie III, Warszawa-Wawer 2008, s. 175.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Jerzy Papierowski, Jerzy Stefański, Płocczanie znani i nieznani. Słownik biograficzny, Płock 2002, s. 421
- Krzysztof Wiśniewski, Losy niebieskich mundurków. Fotografie uczniów Gimnazjum Męskiego im. Piotra Skargi w Pułtusku z lat 1910–1915, opracowanie poświęcone wystawie Archiwum Państwowego w Warszawie (dostęp: 6 kwietnia 2021)
- Włodzimierz Zalewski, Ciekawy Wawer, gazeta internetowa "Tu Wawer", 30 kwietnia 2010 (dostęp: 6 kwietnia 2021)