Marquerite-Christine Świrczewska

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marguerite-Christine Świrczewska (ur. 10 stycznia 1944 w Warszawie) – polska pisarka i działaczka społeczna, propagatorka kultury polskiej we Francji, filantropka, wiceprezes Polskiej Izby Handlowo-Przemysłowej we Francji (Chambre de Commerce et Industrie Polonaise) w latach 1998–2004[1][2] współzałożycielka i honorowy prezydent organizacji Ma Patrie[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka Liceum im. Marii Curie–Skłodowskiej w Warszawie. Ukończyła pedagogikę na Uniwersytecie Warszawskim, m.in. pod kierunkiem m.in. prof. Czesława Czapówa, gdzie po raz pierwszy zetknęła się z teorią psychodramy. Odbyła staż naukowy w Centrum Wychowania Młodzieży Trudnej w Vaucresson we Francji.

Do Francji wyemigrowała w 1970 r., po kilku miesiącach wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszkała do 1974 r. Następnie na dobre wróciła do Francji. Obecnie mieszka w Cannes.

Była współproducentką spektaklu Matka (La Mère), sztuki S. I. Witkiewicza, wystawionej w teatrze Récamier w Paryżu przez grupę La Compagnie Renaud-Barrault (Théâtre Récamier) w adaptacji Marguerite Duras[4][5]. Premiera odbyła się 7 listopada 1970 r. i miała przełomowe znaczenie dla światowej recepcji Witkacego, utorowała drogę do wielu liczących się teatrów profesjonalnych[6].

Od początku pobytu we Francji zaangażowana w działania filantropijne. W latach 1998–1999 finansowała udział młodzieżowej drużyny piłkarskiej z Płocka w turnieju Altifoot[7].

W 2017 roku powołała wraz z Agne Gravelot organizację społeczną Ma Patrie, której celem jest popularyzacja tolerancji i walka z dyskryminacją. Do dziś jest jej honorowym prezydentem.

Była trzykrotnie zamężna, kolejno z: Jean–Claude Bachelier, André Woydyllo i Jerzym Lechowskim (stąd znana jest także jako: Marguerite Bachelier, Marguerite Woydyllo i Marguerite Lechowski).

Twórczość literacka[edytuj | edytuj kod]

  • W roku 1966 publikowała w dwutygodniku „Wychowanie” wydawanym przez Towarzystwo Szkoły Świeckiej[8].
  • W roku 2019 i 2020 w piśmie literacko-artystycznym „Bezkres” ukazały się jej opowiadania biograficzne[9].
  • W 2020 r. w „Almanachu Poezji Niezłomnej” – książce poświęconej poezji i prozie żołnierzy wyklętych – opublikowała opowiadanie o swoim dziadku pt. Jak poznałam dziadka mojego Romualda Bużkiewicza[10].
  • Tego samego roku opublikowała opowiadanie Duma biało-czerwonej peonii, które ukazało się na portalu Tradycja – The Tradition[11].
  • W roku 2020 wydane zostały książki: Ego-Graphie lub życie polskiej emigrantki. Tom 1[12] z przedmową Guillaume’a de Louvencourt Poniatowskiego oraz Ego-Graphie lub życie miłosne polskiej emigrantki. Tom 2[13]. Obie książki zostały napisane i wydane w języku francuskim, polskim i angielskim. Dystrybutorem książek jest wydawnictwo Hachette.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rynek polski i francuski – Ułatwić współpracę [online], Tygodnik Płocki, 28 listopada 2000 [dostęp 2020-07-08].
  2. ↑ Katarzyna Borek, Rybki w Amsterdamie [online], Gazeta Lubuska, 22 marca 2002 [dostęp 2020-07-08] (pol.).
  3. ↑ Ma Patrie / association / Paris [online], MaPatrie [dostęp 2020-07-23] (fr.).
  4. ↑ Stanisław Ignacy (1885-1939) Witkiewicz i inni, La mère / mise en scène de Claude Regy ;, catalogue.bnf.fr, 1970 [dostęp 2020-07-22].
  5. ↑ Z. B., Premiera „Matki” Witkiewicza w Paryżu, Trybuna Ludu, 8 listopada 1970, s. 8, ISSN 0137-9348.
  6. ↑ Witkacy na scenach świata. Programy, afisze, plakaty, zdjęcia [online], witkacologia.eu [dostęp 2020-07-22].
  7. ↑ Sukcesy we Francji [Międzynarodowy Turniej Piłki Nożnej „Altifoot 98" w Font Romen], PMS. Płoc, Mag. Sport. 1998 nr 5 s. 14–15.
  8. ↑ M. Świrczewska, W szkole i poza nią, „Wychowanie”, 1966, s. 12.
  9. ↑ M. Świrczewska, Emigrantka/L’Emigree, Bezkres, nr 5(5), rok 1, grudzień 2019, s. 44.
  10. ↑ M. Świrczewska, Jak poznałam dziadka mojego Romualda Bużkiewicza, Almanach Poezji Niezłomnej, Wydawnictwo Dobrota, 2020, s. 89, ISBN 978-83-956281-1-5.
  11. ↑ Marguerite Swirczewska – Tradycja – The Tradition [online], www.tradycja.info.pl [dostęp 2020-07-23].
  12. ↑ Ego-Graphie lub życie polskiej emigrantki, Tom 1, Editions Éncre Rouge, 2020, ISBN 978-2-37789-357-7.
  13. ↑ Ego-Graphie lub życie miłosne polskiej emigrantki, Tom 2, Editions Éncre Rouge, 2020, ISBN 978-2-37789-357-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marquerite-Christine_Świrczewska&oldid=69049745”