Marwari (koń)

Koń rasy Marwari

Marwari (Malani, koń marwarski) – rzadka rasa konia gorącokrwistego, jedna z sześciu odrębnych ras koni indyjskich wywodząca się z rejonu Marwar. Marwari są przeznaczone do jazdy wierzchem i zaliczają się do inochodźców. Obecnie w Indiach jest hodowanych około 25 000 koni tej rasy, badania wykazują jednak, że na świecie pozostało jedynie kilka tysięcy koni Marwari czystej krwi.

Historia

Początki rasy datuje się na XII wiek. Uważa się, że konie Marwari powstały w wyniku krzyżówki miejscowych kuców indyjskich z końmi czystej krwi arabskiej. Posiadają one również geny mongolskie. Według źródeł historycznych uważa się także, że Marwari powstały w wyniku krzyżówek pokrewnej rasy Kathiawari z licznymi rasami orientalnymi, wywodzącymi się m.in. z dzisiejszego Iranu, Turkiestanu, dawnego Beludżystanu i Sindhi.

W średniowieczu Marwari były hodowane głównie przez Radźputów i trenowane w celach bojowych. W 1950 roku Brytyjczycy wydali ustawę o zniesieniu własności ziemskiej w Indiach Brytyjskich, która pozbawiła indyjskich szlachciców środków do utrzymania zwierząt. W skutku tego wydarzenia doszło do drastycznego spadku hodowli koni rasy Marwari przez ubój, kastrację oraz krzyżowanie z innymi rasami. Sytuacja poprawiła się w XX wieku dzięki interwencji Maharaja Umaid Singhji, a następnie jego wnuka, Maharaja Gaj Singh II, którzy przyczynili się do promocji rasy oraz ustanowienia jej standardu i rejestracji.

Charakterystyka

Koń Marwari w tradycyjnej uprzęży

Konie Marwari cechują się krzepkością, wytrzymałością i względną odpornością na choroby. Są przystosowane do życia w warunkach pustynnych i pokonywania długich dystansów. Mają bardzo dobry słuch oraz długie rzęsy chroniące oczy przed piachem. Uważa się, że mają predyspozycje do sportowych rajdów konnych. Są wykorzystywane również w innych dyscyplinach jeździeckich oraz podczas pochodów na tradycyjnych ceremoniach w Indiach.

Marwari wyróżniają się wyglądem i budową ciała. Najbardziej nietypową cechą tych koni są odgięte na boki uszy, które stykają się ze sobą na czubkach przy obrocie do 180 stopni. Dodatkowo Marwari cechują się:

• płaskim czołem, delikatnym pyskiem i dobrze zbudowaną żuchwą,
• dużymi, okrągłymi, delikatnie wypukłymi oczami,
• szerokimi, długimi i muskularnymi łopatkami,
• szczupłą, dobrze umięśnioną u nasady szyją,
• średniej długości grzbietem z dobrze zdefiniowanym kłębem,
• średniej długości nogami, dobrze zbudowanymi nogami tylnymi,
• wysoko osadzonym ogonem

Pozostałe cechy charakterystyczne

• średni wzrost: 140-150 cm w kłębie,
• średnia waga: 340-365 kg,
• dopuszczalne maści: kara, gniada, ciemnogniada, kasztanowata, srokata, bułana, myszata, siwa, siwa jabłkowita,
• niedopuszczalne maści: biała (albino)