Mary-Estelle Kapalu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mary-Estelle Kapalu
Pełne imię i nazwisko

Mary-Estelle Kapalu-Mahuk

Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1966
Tanna

Obywatelstwo

Vanuatu

Wzrost

164 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Vanuatu
Igrzyska Południowego Pacyfiku
brąz Apia 1983 400 m
złoto Port Moresby 1991 400 m
złoto Port Moresby 1991 400 m ppł
złoto Papeete/Pirae 1995 400 m
złoto Papeete/Pirae 1995 400 m ppł
srebro Papeete/Pirae 1995 200 m
brąz Papeete/Pirae 1995 800 m
złoto Hagåtña 1999 400 m
złoto Hagåtña 1999 400 m ppł
srebro Hagåtña 1999 800 m
brąz Hagåtña 1999 200 m
Miniigrzyska Południowego Pacyfiku
srebro Rarotonga 1985 400 m
złoto Port Vila 1993 400 m
złoto Port Vila 1993 400 m ppł
Mistrzostwa Oceanii
złoto Auckland 1994 400 m
złoto Auckland 1994 400 m ppł
złoto Auckland 2000 400 m
złoto Auckland 2000 400 m ppł
srebro Nukuʻalofa 1998 400 m
srebro Nukuʻalofa 1998 800 m
srebro Nukuʻalofa 1998 400 m ppł
Mistrzostwa Południowego Pacyfiku
złoto Suva 1984 200 m
złoto Suva 1984 400 m
srebro Suva 1984 100 m

Mary-Estelle Kapalu-Mahuk (ur. 11 sierpnia 1966 w Tannie) – vanuacka lekkoatletka.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Lekkoatletykę uprawia od siódmego roku życia[1].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Kapalu trzykrotnie startowała na igrzyskach olimpijskich: w 1992, 1996 i 2000. Na wszystkich igrzyskach startowała w biegu na 400 m ppł, a w 1992 dodatkowo wzięła jeszcze udział w biegu na 400 m. Za każdym razem odpadała w pierwszej rundzie. W Barcelonie zarówno w biegu na 400 m, jak i na 400 m ppł zajmowała ostatnie, 7. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym. Na 400 m uzyskała czas 55,75 s[2], natomiast na 400 m ppł – 1:00,97 s[3]. W Atlancie była 6. w swoim biegu eliminacyjnym na 400 m ppł z czasem 58,68 s[4]. W Sydney uplasowała się na ostatniej, 5. pozycji w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 1:02,68 s[5]. Na ostatnich igrzyskach była chorążym vanuackiej kadry[6].

Igrzyska Południowego Pacyfiku[edytuj | edytuj kod]

Reprezentantka Vanuatu jest jedenastokrotną medalistką igrzysk Południowego Pacyfiku. Swój pierwszy medal wywalczyła w 1983, gdy zdobyła brąz na 400 m z czasem 59,05 s. Kolejne trofea zyskała w 1991. Wywalczyła wówczas złoto na 400 m z czasem 55,82 s i 400 m ppł z czasem 1:00,98 s. W 1995 zdobyła złoto na 400 m z czasem 54,69 s i 400 m ppł z czasem 59,65 s, srebro na 200 m z czasem 24,85 s i brąz na 800 m z czasem 2:13,69 s. W 1999 wywalczyła złoto na 400 m z czasem 54,30 s i 400 m ppł z czasem 58,90 s (aktualny rekord igrzysk Południowego Pacyfiku[7]), srebro na 800 m z czasem 2:18,33 s i brąz na 200 m z czasem 25,16 s[8].

Miniigrzyska Południowego Pacyfiku[edytuj | edytuj kod]

Kapalu to trzykrotna medalistka miniigrzysk Południowego Pacyfiku. W 1985 zdobyła srebro na 400 m z czasem 58,95 s, a w 1993 wywalczyła złoto na 400 m z czasem 54,25 s i 400 m ppł z czasem 1:00,99 s[9].

Mistrzostwa Oceanii[edytuj | edytuj kod]

Siedmiokrotna medalistka mistrzostw Oceanii. W 1994 zdobyła złoto na 400 m z czasem 55,72 s i 400 m ppł z czasem 1:01,70 s. W 1998 wywalczyła srebro na 400 m z czasem 55,06 s, 800 m z czasem 2:23,94 s i 400 m ppł z czasem 1:01,10 s. W 2000 zdobyła złoto na 400 m z czasem 55,37 s i 400 m ppł z czasem 1:00,62 s[10].

Mistrzostwa Południowego Pacyfiku[edytuj | edytuj kod]

Jest trzykrotną medalistką mistrzostw Południowego Pacyfiku z 1984. Wywalczyła wówczas złoto na 200 m z czasem 25,7 s i 400 m z czasem 59,4 s oraz srebro na 100 m z czasem 12,7 s[11].

Inne zawody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 1998 wystartowała w igrzyskach Wspólnoty Narodów, na których zajęła 7. miejsce w biegu na 400 m ppł z czasem 59,87 s[12]. W 2005 została wyróżniona nagrodą honorową Oceania Athletics Association[13].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kari Zander: Interview with an Olympian: Mary Estelle Kapalu. ncsu.edu, 1996-06-12. [dostęp 2014-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-05)]. (ang.).
  2. Athletics at the 1992 Barcelona Summer Games: Women’s 400 metres Round One. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-30)]. (ang.).
  3. Athletics at the 1992 Barcelona Summer Games: Women’s 400 metres Hurdles Round One. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-01)]. (ang.).
  4. Athletics at the 1996 Atlanta Summer Games: Women’s 400 metres Hurdles Round One. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-04)]. (ang.).
  5. Athletics at the 2000 Sydney Summer Games: Women’s 400 metres Hurdles Round One. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-20)]. (ang.).
  6. Vanuatu. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-20)]. (ang.).
  7. Women’s Events. [w:] Pacific Games Records [on-line]. athletics-oceania.com. [dostęp 2014-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-30)]. (ang.).
  8. South Pacific Games. gbrathletics.com. [dostęp 2014-03-06]. (ang.).
  9. South Pacific Mini Games. gbrathletics.com. [dostęp 2014-03-06]. (ang.).
  10. Oceania Championships. gbrathletics.com. [dostęp 2014-03-06]. (ang.).
  11. South Pacific Championships. gbrathletics.com. [dostęp 2014-03-07]. (ang.).
  12. 1998 Commonwealth Games – 400m Women Hurdles Final. thecgf.com. [dostęp 2016-04-16]. (ang.).
  13. OAA Merit Awards. athletics-oceania.com. [dostęp 2014-03-07]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]