Masteria soucouyant
Masteria soucouyant | |
Passanha et Brescovit, 2018 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Masteria soucouyant |
Masteria soucouyant – gatunek pająka z rodziny Dipluridae i podrodziny Masteriinae. Występuje endemicznie na Trynidadzie.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2018 roku przez Victora Passanhę i Antonia D. Brescovita[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako miejsce typowe wskazano Tamana Hill w Sangre Grande na Trynidadzie i Tobago. Epitet gatunkowy nawiązuje do wampirzycy z lokalnego folkloru[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Jedyny zmierzony samiec ma ciało długości 4,4 mm przy prosomie długości 2,1 i szerokości 1,6 mm, zaś jedyna zmierzona samica ma ciało długości 5,2 mm przy prosomie długości 2,4 i szerokości 1,8 mm. Karapaks i sternum są pomarańczowe. Sześcioro oczu rozmieszczonych jest dwóch szeregach; zanikowi uległa para przednio-środkowa. Oczy pary tylno-środkowej leżą bardziej z przodu niż pary tylno-bocznej. Szczękoczułki mają 10 lub 11 ząbków na przedniej krawędzi bruzdy i 15 mniejszych ząbków w nasadowo-środkowej części bruzdy. Odnóża są pomarańczowo ubarwione. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III u samicy i I, IV, II, III u samca. Odnóża pierwszej pary samca mają golenie z pierwszym wyrostkiem prolateralnym wykształconym w formie wysokiej ostrogi, drugim wyrostkiem prolateralnym w formie silnego kolca o lekko wystającej podstawie, a trzecim wyrostkiem prolateralnym w formie mocnego kolca o przeciętnie wystającej podstawie. Nadstopia pierwszej pary samca mają spłaszczony kolec nasadowy oraz wgłębienie nasadowe. Kolorystyka opistosomy (odwłoka) u obu płci jest jasnobrązowa. Genitalia samicy zawierają dwie spermateki, każda podzielona na trzy płaty, z których zewnętrzny jest ostry i prosty, a pozostałe faliste i ostre. Nogogłaszczki samca mają od trzy razy dłuższą od cymbium goleń z grupą od 10 do 12 drobnych kolców w części tylno-bocznej, tak długie jak szerokie cymbium z czterema kolcami szczytowymi oraz wydłużony bulbus z krótkim tegulum i trzykrotnie od niego dłuższym, zakrzywionym u nasady embolusem[1].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek neotropikalny, endemiczny dla Trynidadu i Tobago[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Victor Passanha, Antonio D. Brescovit. On the Neotropical spider subfamily Masteriinae (Araneae, Dipluridae). „Zootaxa”. 4463 (1), s. 1-73, 2018. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4463.1.1. ISSN 1175-5326.
- ↑ a b Gen. Masteria L. Koch, 1873. [w:] World Spider Catalog Version 24.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-09-22].