Mathilde Vaerting
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor pedagogiki | |
| Doktorat |
1911 |
| Profesura |
1923 |
| Uczelnia | |
Mathilde Vaerting (ur. 10 stycznia 1884 w Messingen[1], zm. 6 maja 1977 w Schönau im Schwarzwald[2]) – niemiecka socjolożka, pierwsza kobieta–profesor pedagogiki w Niemczech, działaczka feministyczna.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uzyskała doktorat z filozofii w Bonn w 1911 roku[2]. Uczyła matematyki w liceum od 1912 roku[3]. Rozprawa habilitacyjna, którą przedstawiła Uniwersytetowi w Berlinie w 1919 roku, została odrzucona[2]; jednak minister Max Greil nadał jej tytuł profesora pedagogiki[3] Uniwersytetu w Jenie w 1923 roku[2] jako pierwszej w Niemczech (była także drugą Niemką z tytułem profesora[4], po Margarete von Wrangell, która zdobyła tytuł profesora nauk rolniczych w tym samym roku[2]). Po dojściu nazistów do władzy w 1933 roku profesura została jej odebrana oraz wydalono ją z uniwersytetu[2].
Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]
Zajmowała się m.in. socjologią i psychologią płci[3] (zob. gender studies[2]). Traktuje się ją jako pionierkę pedagogiki opartej o analizę społecznych relacji[2]. Działała na rzecz krzewienia feminizmu[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Theresa Wobbe, Mathilde Vaerting (1884-1977): Eine Intellektuelle im Koordinatensystem dieses Jahrhunderts, „Jahrbuch für Soziologiegeschichte”, 1991, s. 27–67 [dostęp 2024-03-01].
- ↑ a b c d e f g h Sebastian Hollstein, The first female professor at a German university [online], Friedrich Schiller University Jena, 3 listopada 2023 [dostęp 2024-03-01] (ang.).
- ↑ a b c d Grażyna Hałasa, Bunt: ekspresjonizm poznański, 1917-1925 : listopad 2003-styczeń 2004, Muzeum Narodowe w Poznaniu, 2003, s. 300, ISBN 978-83-89053-23-7 [dostęp 2024-03-01] (pol.).
- ↑ Angelika Schaser, Sylvia Schraut, Erinnern, vergessen, umdeuten?: Europäische Frauenbewegungen im 19. und 20. Jahrhundert, Campus Verlag, 21 sierpnia 2019, s. 107, ISBN 978-3-593-51033-0 (niem.).