Matrona
Matrona (od łac. mater – matka) – w starożytnym Rzymie – kobieta zamężna, poważana (zajmująca wysokie stanowisko społeczne, zachowująca czystość obyczajów), będąca matką (mater familias).
W życiu codziennym odbierała dowody najwyższego szacunku, a znieważające ją czyny określano jako bezprawie (iniuria), ścigane z oskarżenia prywatnego. Publicznie matrony wyróżniał ubiór w postaci długiej białej stoli z narzuconą pallą oraz wełniana opaska noszona na gładko zaczesanych włosach[1]. Świętem ich były dorocznie obchodzone 1 marca Matronalia[2].
W dawnym słownictwie określenie statecznej i dostojnej, starszej kobiety[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Matrona – imię żeńskie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej A-Z (red. Zdzisław Piszczek). Wyd. 5. Warszawa: PWN, 1983, s. 462; 463, ISBN 83-010-3529-3.
- ↑ Słownik kultury antycznej. Grecja – Rzym (red. L. Winniczuk). Wyd. 5. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 279, ISBN 83-214-0406-5.
- ↑ Matrona. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. sjp.pwn.pl. [dostęp 2014-09-22].