Maść tygrysia
Maść tygrysia – potoczna nazwa przeciwbólowych i rozgrzewających maści leczniczych o różnym składzie i zastosowaniach, pochodząca od znaku firmowego producenta. Dostępna w PRL podobna maść wytwarzana w Wietnamie była nazywana potocznie „maścią z kotkiem”[1].
Wynalazcą maści tygrysich był żyjący w Rangunie w Birmie (wtedy kolonii brytyjskiej) chiński zielarz Aw Chu Kin (胡子钦, pinyin Hú Zǐqīn)[2]. W latach 70. XIX wieku otworzył sklep, w którym sprzedawał własnej produkcji maści przeciwbólowe. Opakowania swoich leków sygnował wizerunkiem tygrysa, będącego w kulturze dalekowschodniej symbolem siły[3]. Maść nie zawiera żadnych składników z tygrysa. W latach 20. XX wieku synowie Aw Chu Kina otworzyli w Singapurze fabrykę maści tygrysich, gdzie są produkowane do dzisiaj[2].
Maści tygrysie stosowane są w bólach kostnych i mięśniowych, przy przeziębieniach, bólach głowy oraz jako środek na ukąszenia owadów[4]. Do ich wyrobu używa się głównie takich składników jak: olejek eukaliptusowy, olejek goździkowy, mentol, kamfora i olej palmowy[4].
Wyróżnia się maść tygrysią czerwoną (z olejkiem goździkowym i kasją) oraz białą[5].
W badaniu porównawczym z wykorzystaniem placebo i innego środka (paracetamolu) oceniano skuteczność maści w leczeniu napięciowego bólu głowy[6]. Wykazano znaczącą statystycznie (p<0,05) przewagę maści tygrysiej w zmniejszeniu bólu głowy w porównaniu z placebo oraz brak znaczących różnic w porównaniu z paracetamolem[6].
Podczas 21-dniowego ciągłego stosowania na skórze królików maść tygrysia spowodowała powstawanie rumienia, hiperkeratozę, zapalenie oraz formowanie strupów; bez trwałego zniszczenia skóry[5]. Zmiany histologiczne w badaniu z białą maścią tygrysią były mniejsze niż przy maści czerwonej[5]. Nie stwierdzono toksyczności ogólnoustrojowej[5].
Maść tygrysia jest przeznaczona wyłącznie do użytku zewnętrznego. Nie nadaje się do stosowania u dzieci poniżej drugiego roku życia. Należy unikać zatarcia oczu[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pamiątki PRL-u. Artykuły drogeryjne. [dostęp 2009-11-24]. (pol.).
- ↑ a b Legend in a Jar. tigerbalm.com. [dostęp 2009-11-18].
- ↑ How Tiger Balm Began. alternativehealth.com.au. [dostęp 2009-11-18].
- ↑ a b Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 149. ISBN 83-05-13407-5.
- ↑ a b c d L. Guppy, NR. Lowes, MJ. Walker. Effect of a proprietary rubefacient "Tiger Balm" on rabbit skin.. „Food Chem Toxicol”. 20 (1), s. 89-93, Feb 1982. PMID: 7200061.
- ↑ a b P. Schattner, D. Randerson. Tiger Balm as a treatment of tension headache. A clinical trial in general practice.. „Aust Fam Physician”. 25 (2), s. 216, 218, 220 passim, Feb 1996. PMID: 8839380.
- ↑ Alternative Health Tiger Balm (ang.)
