McCartney (album)
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Paul McCartney | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
koniec 1969 – marzec 1970 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
35:03 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
McCartney – pierwszy solowy studyjny album Paula McCartneya, wydany w 1970 roku przez Apple Records[1].
Okoliczności powstania i charakterystyka albumu[edytuj | edytuj kod]
Album nagrywany był podczas rozpadu The Beatles i kryzysu psychicznego McCartneya związanego z tym wydarzeniem[10]. Muzyk zaszył się w swoim domu w Szkocji, gdzie nagrywał materiał na czterośladowym magnetofonie pożyczonym z wytwórni EMI[11]. Był autorem wszystkich piosenek z albumu[11], przy czym część odgrzebał z dawnych lat. Zagrał na wszystkich instrumentach słyszanych na płycie[11], m.in. na gitarze basowej, gitarze akustycznej, pianinie, gitarze elektrycznej, organach i mellotronie.
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
Wszystkie piosenki napisane przez McCartneya
Edycja oryginalna[edytuj | edytuj kod]
- The Lovely Linda – 0:44
- krótki akustyczny utwór nagrany w domowym studio
- That Would Be Something – 2:39
- Valentine Day – 1:40
- utwór instrumentalny
- Every Night – 2:32
- Hot As Sun/Glasses – 2:07
- pierwsza piosenka jest jedną z najwcześniejszych piosenek jakie skomponował McCartney, bo w 1959 roku; natomiast druga to zarejestrowana gra na brzegach szklanek; ostatnią kilkusekundową kompozycją jest Suicide, która nie została wymieniona w liście utworów
- Junk – 1:55
- piosenka napisana w 1968 roku w Indiach, gdzie Beatlesi studiowali medytację transcendentalną; była nagrana w Esher (dom Harrisona) w maju 1968 roku; ostatnie przymiarki do tego utworu miały miejsce podczas sesji do albumu Abbey Road
- Man We Was Lonely – 2:57
- Oo You – 2:49
- Momma Miss America – 4:05
- oryginalnie zatytułowana „Rock ‘n’ Roll Springtime
- Teddy Boy – 2:23
- piosenka napisana w 1968 roku w Indiach i pierwotnie nagrana przez Beatlesów w styczniu 1969 roku podczas sesji do albumu Let It Be
- Singalong Junk – 2:35
- instrumentalna wersja „Junk” z mellotronem w tle
- Maybe I’m Amazed – 3:51
- jedna z najbardziej uznanych piosenek McCartneya, która osiągnęła 338. pozycję w rankingu magazynu Rolling Stone na 500 piosenek wszech czasów
- Kreen-Akrore – 4:15
- utwór instrumentalny
Edycja zremasterowana[edytuj | edytuj kod]
W 1993 roku McCartney zostało zremasterowane i wydane na nośniku CD jako część serii The Paul McCartney Collection. Nie dodano jednak żadnych bonusów.
- The Lovely Linda – 0:44
- krótki akustyczny utwór nagrany w domowym studio
- That Would Be Something – 2:39
- Valentine Day – 1:40
- utwór instrumentalny
- Every Night – 2:32
- Hot As Sun/Glasses – 2:07
- pierwsza piosenka jest jedną z najwcześniejszych piosenek jakie skomponował McCartney, bo w 1959 roku; natomiast druga to zarejestrowana gra na brzegach szklanek; ostatnią kilkusekundową kompozycją jest Suicide, która nie została wymieniona w liście utworów
- Junk – 1:55
- pioesnka napisana w 1968 roku w Indiach, gdzie Beatlesi studiowali medytację transcendentalną; była nagrana w Esher (dom Harrisona) w maju 1968 roku; ostatnie przymiarki do tego utworu miały miejsce podczas sesji do albumu Abbey Road
- Man We Was Lonely – 2:57
- Oo You – 2:49
- Momma Miss America – 4:05
- oryginalnie zatytułowana „Rock ‘n’ Roll Springtime
- Teddy Boy – 2:23
- piosenka napisana w 1968 roku w Indiach i pierwotnie nagrana przez Beatlesów w styczniu 1969 roku podczas sesji do albumu Let It Be
- Singalong Junk – 2:35
- instrumentalna wersja „Junk” z mellotronem w tle
- Maybe I’m Amazed – 3:51
- jedna z najlepszych piosenek McCartneya, która osiągnęła 338. pozycję w rankingu magazynu Rolling Stone na 500 piosenek wszech czasów
- Kreen-Akrore – 4:15
- utwór instrumentalny
Nagrody oraz pozycja na listach przebojów[edytuj | edytuj kod]
Kolorem pomarańczowym zaznaczono singel niealbumowy.
Kolorem błękitnym zaznaczono singel niealbumowy, ale przynajmniej jedną ze stron zamieszczono już na reedycjach.
Single
| Data wydania | strona A | strona B |  UK Lista
|
 US Lista
|
Certyfikat |
|---|---|---|---|---|---|
| (UK) 4 lutego 1977 r. (US) 7 lutego 1977 r. |
Maybe I’m Amazed (wersja koncertowa) |
Soily (wersja koncertowa) |
28 (5 tyg.) |
10 ? |
X |
Album
| Data wydania | nazwa albumu | UK Lista
|
US Lista
|
Certyfikat |
|---|---|---|---|---|
| 17 kwietnia 1970 r. | McCartney | 2 (32 tyg.) |
1 (1 tyg.) (47 tyg.) |
(UK)? (US) 2x-platynowa płyta |
Paul postanowił nie wydawać singlów z tej płyty. Zmienił zdanie dopiero parę lat później wydając przebój Maybe I’m Amazed w wersji na żywo. Album McCartney doszedł do 1. miejsca w USA i 2. w Wielkiej Brytanii. Osiągnął status podwójnie platynowej płyty. Spóźniony singel z piosenką w wersji na żywo „Maybe I’m Amazed” osiągnął zaledwie 28. miejsce na brytyjskich listach przebojów i 10. miejsce w USA.
Wideografia[edytuj | edytuj kod]
Teledyski:
- Maybe I’m Amazed wersja 1 reż. David Puttman
Twórcy[edytuj | edytuj kod]
- Paul McCartney – gitara basowa, gitara akustyczna, pianino, gitara elektryczna, organy, mellotron, keyboard, kompozytor i producent
- Linda McCartney – keyboard, śpiew
- Steve Hoffman – remastering
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b McCartney – McCartney. Discogs. [dostęp 2020-11-18]. (ang.).
- ↑ Paul McCartney – McCartney. Album of the Year. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: McCartney – Paul McCartney. AllMusic. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ Steven Hyden: Paul McCartney: McCartney / McCartney II. The A.V. Club. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ Jody Rosen: Paul McCartney: McCartney. Blender. [dostęp 2023-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-27)]. (ang.).
- ↑ Robert Christgau: Paul McCartney. robertchristgau.com. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ Karina Halle: Album Review: Paul McCartney – McCartney (Reissue). Consequence of Sound. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ Joe Tangari: Paul McCartney: McCartney. Pitchfork. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
- ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 527. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
- ↑ Ross Benson: Paul McCartney – poza mitem. Konrad Witkowski (tłum.). Wydawnictwo Mitel, 1992, s. 165. ISBN 83-85413-22-7.
- ↑ a b c Ross Benson: Paul McCartney – poza mitem. Konrad Witkowski (tłum.). Wydawnictwo Mitel, 1992, s. 166. ISBN 83-85413-22-7.
