Megalonotini
| Megalonotini | |
| Slater, 1957 | |
_-_(imago),_Molenhoek,_the_Netherlands.jpg) Strzeszyk rudogoleń | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię |
Megalonotini |
_-_(imago),_Arnhem,_the_Netherlands.jpg)
Megalonotini – plemię pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny brudźcowatych.
Pluskwiaki te mają przedplecze z płasko rozszerzonymi lub zaopatrzonymi w listewkę krawędziami bocznymi. Odwłok jest wyposażony w laterotergity i ma przetchlinki trzeciej i czwartej pary umieszczone na grzbietowej stronie segmentów, a pozostałe na sternitach[1].
U larw brak jest szwu Y-kształtnego. Odwłok mają ciemno ubarwiony, silnie zesklerotyzowany i wyposażony w trzy dobrze wykształcone ujścia grzbietowych gruczołów zapachowych[1].
Przedstawiciele plemienia zamieszkują głównie strefę międzyzwrotnikową Starego Świata i krainę Palearktykę. Nieliczne gatunki znane są z Nearktyki, natomiast brak ich zupełnie w krainie neotropikalnej[1] i australijskiej[2][1]. W Polsce stwierdzono 7 gatunków z 2 rodzajów[3] (zobacz: brudźcowate Polski).
Takson ten wprowadzony został w 1957 roku przez Jamesa Alexandera Slatera[3]. Należy do niego około 90 opisanych gatunków, zgrupowanych w rodzajach[4]:
- Afralampes Slater, 1998
- Allocentrum Bergroth, 1894
- Anepsiocoris Puton, 1886
- Anepsiodes Reuter, 1882
- Dermatinoides Slater & Sweet, 1973
- Hadrocnemis Jakovlev, 1881
- Hispanocoris Costas & Vázquez, 1999
- Icus Fieber, 1861
- Lamprodema Fieber, 1861
- Lasiocoris Fieber, 1861
- Leptomelus Jakovlev, 1881
- Megalonotus Fieber, 1861 – strzeszyk
- Metastenothorax Reuter, 1884
- Microthisus Lindberg, 1958
- Pezocoris Jakovlev, 1875
- Piezoscelis Fieber, 1870
- Polycrates Stal, 1865
- Proderus Fieber, 1861
- Sphragisticus Stal, 1872
- Tempereocoris Pericart, 1995
- Tethallotrum Scudder, 1962
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Randall T. Schuh, James Alexander Slater: True bugs of the world (Hemiptera:Heteroptera): classification and natural history. Cornell University Press, 1995, s. 251-258. ISBN 0-8014-2066-0. (ang.).
- ↑ G. Cassis, Gordon F. Gross: Zoological catalogue of Australia: Hemiptera: Heteroptera (Pentatomomorpha). CSIRO Publishing, 2002.
- ↑ a b plemię: Megalonotini Slater, 1957. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2020-04-17].
- ↑ Pablo M. Dellapé, Thomas J. Henry, David C. Eades: tribe Megalonotini. [w:] Lygaeoidea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2020-04-17].