Merab Dwaliszwili

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Merab Dwaliszwili
Ilustracja
Dwaliszwili w 2018 roku
Pseudonim

The Machine

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1991
Tbilisi

Obywatelstwo

Gruzja

Wzrost

168 cm

Masa ciała

61 kg

Trenowany przez

Ray Longo, Matt Serra

Debiut

2014

Federacja

UFC

Klub

Serra-Longo Fight Team (2013–obecnie)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

21

Zwycięstwa

17

Przez nokauty

3

Przez poddania

1

Przez decyzje

13

Porażki

4

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 18 lutego 2024.

Merab Dwaliszwili (ur. 10 stycznia 1991 w Tbilisi) – gruziński zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi koguciej[1]. Od 2017 roku zawodnik Ultimate Fighting Championship (UFC)[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dwaliszwili urodził się w Tbilisi w gruzińskiej SRR i dorastał w niepodległej Gruzji. Zaczął trenować w młodym wieku, trenując qartuli chidaoba (tradycyjne zapasy), khridoli (tradycyjne walki), sambo i judo do samoobrony. W wieku 21 lat przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, aby zostać zawodowym zawodnikiem MMA. Po przybyciu do Ameryki zaczął trenować pod okiem Raya Longo i Matta Serry[3].

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Zawodowo zadebiutował w mieszanych sztukach walki w 2014 roku. W tym czasie walczył w różnych organizacjach, takich jak Ring of Combat. Przed przejściem do UFC zgromadził bilans 7-2. Obecnie reprezentuje klub Serra Jiu-Jitsu.

UFC[edytuj | edytuj kod]

W największej amerykańskiej organizacji zadebiutował 9 grudnia 2017 roku przeciwko Frankie Saenzowi na UFC Fight Night: Swanson vs. Ortega[4]. Wyrównaną walkę ostatecznie przegrał przez niejednogłośną decyzję (2 x 29-28, 28-29)[5].

W następnej walce, która miała miejsce 21 kwietnia 2018 roku na UFC Fight Night: Barboza vs. Lee stanął przeciwko Ricky'emu Simónowi. Przegrał walkę przez poddanie techniczne po ostatnim gongu[6]. Ta walka została nagrodzona bonusem za walkę wieczoru[7]. Jego narożnik odwołał się od wyniku, twierdząc, że pod koniec rundy nie stracił on przytomności. Protest został odrzucony[8].

15 września 2018 roku na UFC Fight Night: Hunt vs. Oleinik stoczył walkę z Terrionem Ware[9]. Wygrał jednogłośną decyzją sędziowską[10].

4 maja 2019 roku podczas UFC Fight Night: Iaquinta vs. Cowboy zawalczył z Bradem Katoną[11]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją[12].

W pierwszej walce w 2020 roku, którą stoczył 15 lutego na UFC Fight Night 167 zmierzył się z Caseyem Kenneyem[13]. Kolejny raz zwyciężył jednogłośnie na pełnym dystansie trzech rund[14].

13 czerwca 2020 roku na gali UFC on ESPN: Eye vs. Calvillo miał zmierzyć się z Rayem Borgiem, jednak dwa dni wcześniej poinformowano, że Borg wycofał się z walki i został zastąpiony przez debiutującego w organizacji Gustavo Lopeza[15]. Pojedynek, który zwyciężył jednogłośnie Gruzin odbył się w limicie umownym do 140 funtów[16].

15 sierpnia 2020 roku na UFC 252 stoczył walkę z Johnem Dodsonem[17]. Zwyciężył u wszystkich sędziów punktowych w stosunku 30-27, odnosząc piąte zwycięstwo z rzędu[18].

Oczekiwano, że w kolejnej walce zawalczy z Codym Stamannem 5 grudnia 2020 roku na gali UFC on ESPN 19[19]. 22 października ogłoszono natomiast, że Stamann wycofał się z występu z nieujawnionych powodów, a jego miejsce zajął Raoni Barcelos[20]. Do występu Brazylijczyka nie doszło jednak z powodów zdrowotnych związanych z jego ostatnią walką, która odbyła się 7 listopada[21]. Walka pomiędzy Dwaliszwilim i Stamannem została przełożona na przypadającą 6 lutego 2021 roku galę UFC Fight Night 184[22]. Z kolei w połowie stycznia Dwaliszwili został zmuszony do wycofania się z walki ze względu na zmagania się z powikłaniami po Covid-19, a zastąpił go Andre Ewell[23]. Po pozytywnym wyniku testu na Covid-19 Ewell został wycofany z występu i zastąpiony przez debiutującego Askara Askara, a walka miała odbyć się w wadze piórkowej[24][25]. W dniu wydarzenia Askar nie uzyskał zgody lekarskiej i walka została odwołana[26]. Walka pomiędzy Dwaliszwilim i Stamannem została ponownie przełożona, tym razem na galę UFC on ESPN: Reyes vs. Procházka mającej miejsce 1 maja 2021 roku[27]. Gruzin wygrał walkę jednogłośną decyzją (2 x 29-28, 30-27)[28].

Następnie zmierzył się z Marlonem Moraesem 25 września 2021 roku na UFC 266[29]. W walce zamykającej kartę wstępną gali zwyciężył przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[30]. To zwycięstwo przyniosło mu nagrodę bonusową za występ wieczoru[31].

Podczas gali UFC 278, która odbyła się 20 sierpnia 2022 roku skrzyżował rękawice z byłym mistrzem UFC w wadze piórkowej, José Aldo[32]. Dopisał do swojego rekordu ósme zwycięstwo z rzędu, jednogłośnie wypunktowując rywala[33]

W walce wieczoru gali UFC Fight Night: Yan vs. Dvalishvili, która odbyła się 11 marca 2023 roku zmierzył się z byłym mistrzem UFC w wadze koguciej, Piotrem Janem[34]. Zdominował na pełnym dystansie faworyzowanego rywala, odnosząc zwycięstwo przed jednogłośną decyzję[35]. W tej walce pobił również rekord UFC w liczbie prób obalenia w historii organizacji, notując 49 prób[36].

17 lutego 2024 roku na gali UFC 298 zmierzył się z byłym mistrzem UFC w wadze muszej i koguciej, Henrym Cejudo[37]. Wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów[38].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sherdog.com, Merab [online], Sherdog [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  2. ↑ Merab Dvalishvili | UFC [online], www.ufc.com, 14 września 2018 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  3. ↑ Merab Dvalishvili brings his country’s fighting spirit to ROC 58 | Lou Neglia's Ring of Combat | Next Generation of Mixed Martial Arts! [online], Merab Dvalishvili brings his country’s fighting spirit to ROC 58 | Lou Neglia's Ring of Combat | Next Generation of Mixed Martial Arts! [dostęp 2024-02-17].
  4. ↑ UFC Fight Night 123 – Swanson vs. Ortega – transmisja, rozpiska, informacje [online], Lowking.pl [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  5. ↑ UFC Fight Night 123 – wyniki i relacja na żywo [online], Lowking.pl [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  6. ↑ Monika Bobrycka, UFC Fight Night 128: Barboza vs. Lee - wyniki na żywo [online], MMA PL, 21 kwietnia 2018 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  7. ↑ UFC Fight Night 128 bonuses: That wacky Simon-Dvalishvili bout was 'Fight of Night' [online], MMA Junkie, 22 kwietnia 2018 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  8. ↑ NJSACB denies Merab Dvalishvili's appeal, upholds UFC Atlantic City win for Ricky Simon [online], MMA Junkie, 27 kwietnia 2018 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  9. ↑ UFC Fight Night 136 – Hunt vs. Oleinik [online], Lowking.pl [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  10. ↑ UFC Moskwa: Hunt vs. Oleinik – wyniki i relacja [online], Lowking.pl [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  11. ↑ UFC Fight Night: Iaquinta vs Cowboy. Karta walk - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl, 1 maja 2019 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  12. ↑ UFC: Iaquinta - Cerrone. Wyniki gali - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl, 5 maja 2019 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  13. ↑ MMA DNA, Marcel Dorff, Bantamweightclash tussen Casey Kenney en Merab Dvalishvili voor UFC Rio Rancho [online], MMA DNA, 19 grudnia 2019 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  14. ↑ Bartosz Cieśla, UFC on ESPN+ 25: Anderson vs. Błachowicz 2 - wyniki na żywo [online], MMA PL, 15 lutego 2020 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  15. ↑ Ray Borg out of UFC on ESPN 10, Dvalisvhili now fights Combate Americas champ Lopez (UPDATE) [online], MMA Junkie, 12 czerwca 2020 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  16. ↑ Rafał Hałada, UFC on ESPN 10: Eye vs. Calvillo – wyniki [online], MMA - BĄDŹ NA BIEŻĄCO, 14 czerwca 2020 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  17. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, John Dodson vs Merab Dvalishvili na UFC 252 [online], mmarocks.pl, 16 lipca 2020 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  18. ↑ Wyniki UFC 252: Merab Dvalishvili wypunktował Johna Dodsona [online], Lowking.pl [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  19. ↑ Merab Dvalishvili vs. Cody Stamann joins UFC's Dec. 5 lineup [online], MMA Junkie, 24 września 2020 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  20. ↑ Streaking bantamweights Merab Dvalishvili and Raoni Barcelos meet at UFC Fight Night on Dec. 5 [online], MMA Junkie, 13 listopada 2020 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  21. ↑ Sherdog.com, Raoni Barcelos Pulled From Merab Dvalishvili Matchup at UFC on ESPN 19 [online], Sherdog [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  22. ↑ MMA DNA, Jamal Boussenaf, BREAKING: Cody Stamann vs. Merab Dvalishvili nu op 6 februari [online], MMA DNA, 9 stycznia 2021 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  23. ↑ MMA DNA, Marcel Dorff, Merab Dvalishvili out, Andre Ewell pakt short notice partij op 6 februari tegen Cody Stamann [online], MMA DNA, 15 stycznia 2021 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  24. ↑ Jay Anderson, Andre Ewell Out of Fight Against Cody Stamann at UFC Vegas 18 [online], Cageside Press, 1 lutego 2021 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  25. ↑ Updates to UFC Fight Night: Overeem vs Volkov | UFC [online], www.ufc.com, 2 lutego 2021 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  26. ↑ Alexander K. Lee, Askar Askar not medically cleared to compete, fight with Cody Stamann off UFC Vegas 18 [online], MMA Fighting, 6 lutego 2021 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  27. ↑ Jakub Madej, UFC Vegas 25: Reyes vs Prochazka – karta walk i godziny transmisji gali z udziałem Krzysztofa Jotki [online], mmarocks.pl, 27 kwietnia 2021 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  28. ↑ UFC FN: Reyes vs. Prochazka – wyniki i relacja [online], Lowking.pl [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  29. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Marlon Moraes vs Merab Dvalishvili planowane na UFC 266 [online], mmarocks.pl, 15 czerwca 2021 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  30. ↑ Bartosz Cieśla, UFC 266: Merab Dvalishvili przetrwał ciężkie chwile i skończył Marlona Moraesa. Szalona walka! [WIDEO] [online], MMA PL, 26 września 2021 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  31. ↑ Kamil Zejma, Rozdano bonusy po UFC 266 - Volkanovski i Ortega nagrodzeni za najlepszy pojedynek [online], InTheCage.pl, 26 września 2021 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  32. ↑ Tomasz Nowosielski, Jose Aldo vs Merab Dvalishvili w planach na galę UFC 278 [online], mmarocks.pl, 15 czerwca 2022 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  33. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 278: Koniec dobrej passy Jose Aldo! Merab Dvalishvili jednogłośnie wypunktował legendę MMA! [online], mmarocks.pl, 21 sierpnia 2022 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  34. ↑ Petr Yan i Merab Dvalishvili w walce wieczoru! - mma24.pl [online], mma24.pl, 18 stycznia 2023 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  35. ↑ Konewa, Merab Dvalishvili zdominował Petra Yana w walce wieczoru gali UFC FN w Las Vegas! [online], Lowking.pl, 12 marca 2023 [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  36. ↑ UFC Fight Night 221 post-event facts: Merab Dvalishvili sets takedown attempt record [online], MMA Junkie, 12 marca 2023 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  37. ↑ Henry Cejudo zmierzy się z Merabem Dvalishvilim podczas lutowej gali UFC 298: Volkanovski vs. Topuria [online], Lowking.pl [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  38. ↑ Bartosz Cieśla, UFC 298: Merab Dvalishvili po trudnej ciężkiej rundzie przejął kontrolę i wypunktował Henry'ego Cejudo [WIDEO] [online], MMA PL, 18 lutego 2024 [dostęp 2024-02-18] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Merab_Dwaliszwili&oldid=73443133”